erkeklerin hasta olunca gücünün tükenmesi

abi bilenlerde açıklayabilirmi bu durumu yoksa bir bana filan mı oluyor.

gözlemlediğim kadarıyla bazı erkekler ve hemen hemen hiç bir kadında olmuyor bu durum amaa

ben grip bile olsam, bir anda tüm enerjim gidiyor ve kendimi 85 yaşında gibi hissesiyorum.

kim demiş? tam bir yalannnnn. tükenmez bir enerjim ve katlanarak devam eden bir gücüm var.*

hasta olacağımı ölü balık durumunda olmasından anlıyorum diyerek katıldığım başlık.
sonra yataklara düşme ve bedensel güçsüzlük.

he volla. benim canım tatlıdır, hasta olanın etrafında fır döner, sanırım aynısını da beklerim.

bir kamyon dayak yemiş gibiyim, sırtlarım belim, boğazım nanay olmuş vallahi çıkmıyor sesim. ciğerden öksürüyorum.

hayatıma giren tüm kadınlar, buna annem dahil, bir geçmiş olsun demeden önce, beni kalaylar. *

tarzan gibi gezersem olacağı buymuş, neymiş gömleğin önünü açıyormuşum yangın ayşe gibi, soğuk soğuk içiyormuşum rakıları biraları, tabii ki hasta olur muşum, ah ah canımın kıymetini bilmemişim, yarın bir gün vay dermişim de, iş işten geçermiş, gittiğim yol yol değilmiş, artık kendime bir çeki düzen vermeliymişim...

hayatımdaki tüm kadınlar ben hasta olunca rahmetli suna pekuysal'a bağlıyor, dırdırdırdır...
çorba yapim mi diyen yok....

duygularını bastırmak zorunda kaldığı için herkesin kabul edeceği ve anlatmadan görünebilen bir bitkinliğe kendini bırakmasıdır.

bi dönemki sevgilim en olur olmadık zamanlarda sevişmek istiyordu bende artık iğne miğne allah ne verdiyse öyle halleniyordum hihihi.

şimdiki zamanlarda insanlarda bu tip şeyler bile yok çok sığ durumda neredeyse.

galiba ben erkeğim

gerçektir. kolu kopsa ''tamam ya bi ara doktora giderim'' der erkekler ama konu vücuda giren virüs/bakteri kaynaklı bir hastalık olunca perte çıkarkar. çıkarız. en ufak gripte bile günlerce yataktan çıkmayız. niye? hiç bir fikrim yok.

komik gelen vaziyet.

allah'ım! sanırsınız günlerce işkence görmüşler de kurtarılınca kendilerini emin ellere bırakmanın rahatlığıyla bedenlerini tamamen teslim etmişler. bir "öldüm bittim" havaları, bir tükenmişlikler... sonra gelir "regl ağrısını abartmayın" derler ama. ulan altı üstü nezle oldun! abartma o zaman?

herkesin bünyesi bir değil tabii. kadının da erkeğin de domuz gibi güçlüsü de var, böyle nazenin olanı da. bana biraz komik geliyor hasta olunca nazlanma olayı. zehirlenmiş bal porsuğu gibi kendi kendime debelenip yine kendi kendime düzeldiğim için olsa gerek...

başkasını bilemem, kendimden örnek verebilirim.

çoğu ufak tefek hastalığı, bazen yüksek baş ya da eklem ağrısını ayakta sanki hiç bir şeyim yokmuş gibi yaşıyorum.
ama her sene 4 günüm var ki, genelde üsye sebebiyle kış aylarında yatıştayım.
4 gün beni unutun.
belki vücut 1 yıllık yorgunluğu atmaya ihtiyaç duyuyor, belki başka enfeksiyonel bir durum bilemiyorum.
ama güzel yatarım o 4 gün.
üff acımam.

her sene aynı terane. kış başladı mı, biri hasta olur ve tüm hanehalkına salar mikropları. artık kalanlar da hastadır.

efendim hepimiz aynı anda hastayız ama ne hikmetse sızlanan "ay belim bıkınım" diyen erkeklerdir.

neyse neyse.. iyileşsinler de gerisi önemsiz. tek istediğim buyken önlerine bir kuş sütü getirmiyorum ama neymiş o bunun tadını sevmiyormuş. sence senin sevip sevmemen umrumda mı? insana cinnet geçirir bu erkekler.