eski fotoğrafları silememek

iyi veya kötü, acı veya tatlı, sizi siz yapan anıları, olayları kabul etmektir. kişiliğinizin bir parçasını kabul edip, kestirip atmamaktır.

telefondan silinebilen ama bilinçaltında silin(e)meyen fotoğraflardır.

yapamıyorum ben de silemiyorum,olmuyor. anısı var diyor duruyor insan.

2000li yılların başında telefonlara kamera girdiğinde vga(640x480) kalitede fotoğraf çekerdi. hala taşınabilir bellekte tutarım o çektiğim fotoğrafları. büyütemezsiniz, çamur gibi olur ama o anı hapsettiği için çok kıymetlidir. ki bazen karıştırdığımda aaa böyle bir fotoğraf da mi çekmişim deyip unuttuğum zamanları hatırlatır. o yüzden silemem. kiyilamayan fotoğraflardır.

iyi veya kötü, bazen içeriğinin ne olduğuna bakmadan, kendine neler yaşanmış değerlendirmelerini yapmaya fırsat tanımadan silip(yırtıp, yakıp) atmak gerekir. eski fotoğraf işte adı üstünde. eskide kalmalı. yeniye dair bir yerde olmamalı. anıların hamallığını yaptırmamalı. üzerinde yük varken ne sağlıklı bakarsın hayata ne de yeni bir yola çıktığında rahat yürüyebilirsin.

telefon hafızamın doluluğunu arttıran eylem. genelde usb stoğu yapmakla sonuçlanır.

acılara tutunmak

sırf bu yüzden çok sayıda bellek kartım var. bu huyumu acilen bırakmam lazım.

kıyamamak.. ne olursa olsun şimdiki seni var eden bu anılar.. benim için silmek kolay değil.. fotoğraftaki çoğu kişiyle görüşmesemde silemiyorum. benim fotoğrafları silmem o anıları yaşamadığım anlamına gelmiyor.. depoda yer varsa dursun..

anılara bağlılık göstergesi olarak okunabilir. zaten insan neden fotoğraflarını siler anlamam.

ben her şeyi silerim. bütün veriler silindi gitti. umrumda değil hiç olmamış hiç yaşanmamış gibiler, gibiyiz.
eski fotoğraflarım, konuşmalarım varsın olmasınlar hiç.
saklayan biri değilim zaten.

bahsi geçen fotoğraflar eski sevgili ile birlikte çekilmişse size tavsiyem tek kopya halinde bir flash belleğe kopyalayın ve onu da ya güvendiğiniz birine verin ya da kolay ulaşılabilir olmayan bir yere koyun. mesela bahçeye gömün.

gözden ırak olan gönülden de ırak olur derler ya. başka türlü o döngüden çıkamazsınız.

kim olursa olsun eski fotograflari silincede bi sey olmuyo ki eger o kisiyi silemediyseniz. o yuzden once silmek istediginiz seyin ne olduguna karar verin
(bkz: seni sildim fotoğrafını değil) *

en güzel yıllarımı temsil ettiklerinden dolayı ne konuşmaları ne de fotoğrafları silebiliyorum, ne olacak benim bu halim. bir umut en az onun kadar güzel zamanlar yaşarsam belki silmeye cesaret edebilirim.

silemediğinden midir yoksa silmediğinden midir bilmiyorum ama aziz nesin de böyle yaparmış. eski sevgililerinin hatıralarını; mektup, fotoğraf ya da onlara yazdığı edebî şeyleri saklarmış.
onları kendinden bir parça olarak görürmüş.
bir edebiyatçı için şaşılacak şey değil.

eski sevgililerinden kadınlarım diye bahsediyor. bazıları sevmiş bazıları sever gibi yapmış. bazıları hayal kırıklığıymış. hepsine ait sevi belgeleri ayrı dolaplarda ayrı dosyalarda dururmuş.

en değerli zenginliklerim şeklinde ifade ediyor onları. bazılarının iade edileceğini bazılarının yakılacağını bazılarından da edebi eserler yazmayı planladığını aktarıyor.

bir de üç ayrı kadın varmış ki onlara ait olanları böyle sedef işlemeli ya da kakmalı sandıklara koyup öyle kendilerine göndertecekmiş.
artık bu kadınlar herhalde aziz nesin'in gözdeleri.*

diyor ki bunları yakamazdım, kendimi yakmak gibi olurdu, onlar canlı, benim bir parçalarımmış gibi geliyor bana.

işte bütün bunları vasiyetine yazmak istemiş. sizin memlekette eşek yok mu adlı kitabında bahsediyor bunlardan.

vasiyetinde kadınlarına ilişkin ne vardı bilmiyorum ama bir cenaze merasimi istememişti. nesin vakfının bahçesine gömülmek istemişti. nitekim öyle de olmuş.
bir mezarı yok kendisinin. vasiyetini yerine getirmişler.

sanırım kişisel görüşümü de ifade edebilirim.
bence silmeye gerek yok. ha dönüp dönüp bakmaya, anıları deşmeye de gerek yok. bir köşede durabilirler.
sonuçta o anılar yaşandı. ve sizin bir parçanız oldular.

yapılması gerekli olmayan ama yapılsa iyi olacak bir eylemin negatifi.
hortkuluklar kişiye özeldir, canlı tutar. ne zamanki topluma yansımaya başlayıp toksikleşir; yakılmalıdır. fact bu.

beni etkileyen kısacası fotoğraflarda bile duygu olduğunu hissediyorum. sanki onları silince o duyguları da sileceğimi düşünüyorum belki de elim gitmiyor silmeye...

sahiden samimi olarak soruyorum erkek/kız arkadaşınızın fotoğrafı birlikte olmamanıza rağmen halen sizin de galerinizde, bilgisayarınızda bulunuyor mu?

bazen unutmak istemediğinde bazen unutmaktan çekindiğinde bazense unutmayı bile unutacak kadar önemsemediğinde ortaya çıkan davranış biçimidir.
fotoğraf eskise ne olur sana anımsattıkları taze olduktan sonra. silsen ne olur...

15 yaşımdan beri sürekli resetlendiğimden eskiye dair ne fotoğraf ne bi eşya var anı olarak. temiz iş. biriktirmek, saklamak yüktür, gelecek olan her yeni şeye hakarettir. çünkü gelecek şey sende varolan enerjiye gelir. sen vasatsan vasat sağlamsan sağlam şey gelir. hak edişin senin bi öncenle ilgili. şey, evrendeki tüm eşya anlamındadır.

silmem gerekiyorsa silerim, güzel hatırlanacak insanlar hariç. güzel hatırlanacak kızlar fav.