eski türkiye'de özlenenler

10 lira acayip güzel paraydı mesela. bira kapağının altından bedava çıkardı

komedi programları, siyasetle yönetimle ilgili düşünceleri ti ye alabilen diziler. koca kafalar ile baba haber bülteni mesela geri gelsin, avrupa yakası, 7 numara, cennet mahallesi..
şimdi tüm diziler birbirinin aynısı birde tutturmuşlar şöyle yaşanmış hikaye buradan alıntı. boş.

tutuklanmadan özgürce eleştiri yapmayı çok özledim. şimdilerde ağzımızıa mühür vurulmuş gibi bir şey diyemiyoruz. siyasiler hakkında çizilen karikatürleri okumayı çok özledim. eski atv haberden sonra çıkan sizinkiler adlı kısa kısa göndermeli animasyonu * onu izlemeyi çok özledim. bir de kola içmememe rağmen rc kolayı çok özledim *

edit: sizinkiler değil, bizim city imiş ve bant karikatürmüş.

sebze ve meyvenin uygun fiyatlı olduğu zamanlar. dışarıda yemek yemenin her zaman lüks denecek fiyatta olmayışı. insanların samimiyeti ve içtenlikleri diye uzunca bir liste çıkar.

50 liranın 500 liraymış gibi guven verdiği dönemler, bugün 4 dondurmayı 50 liraya alabilir miyim diye düşünürken buldum bi an kendimi.

alt tarafi 4 tane dondurma.

şu videodaki görüntüler yeter de artar. ben o dönemi yaşadığım için daha da bir özlüyorum.

özlemedillerimden bahsedeyim dgm leri, faili meçhulleri, işkenceleri özlemedim. hala var ama siz toros zamanlarını bilir misiniz?
toplumsal bir refleks vardı halkta. sendikalar, demokratik kitle örgütleri güçlüydü. insanlar edepliydi. emekli ikramiyesi ile ev hatta biraz koyup araba alınabiliniyordu. kadınlar üzerinde ideolojik baskılar yoktu. özgürdü. ben kendimden biliyorum minicik şortlarla otostop çeker, çimenlerde sabahladık. eğitim ve sağlık kısmen parasız ve kaliteliydi. insanların yüzü gülerdi. tek adam iktidarı yoktu. bunları özlüyorum.

tekrar kuracağız. daha iyisini.