1.
müstakil evlerin giriş kapısının önünde, çevresi eve sınırlı, üstü açık ya da sonradan kapatılmış, açıklık alan dır.
burası eve gelenin, geldiği ev için kendine çeki-düzen verdiği, oluşacak karşılaşmaya hazırlandığı, söyleyecek sözü varsa onları hazırladığı yer olarak kabul edilebilir.
yani bir çeşit araftır. bir alemden bir diğerine geçerken hazırlanma mecrası.
bir diğer önemi ise iklimi 'dışlak' yöreler için ev halkının oturma alanıdır ki bu çok değerli bir alandır. çünkü ev içi insanı dışarıyla sınırlı temas kurar veya yeterli temas kuramaz ve veri toplayamaz. bu 'yarı izole' durum beynimizin güvenlik yönergelerine aykırıdır. kronik hali kaygı bozukluğuna yol açar. beynimiz de bedenimizde bunca 'çevresel habersizliği' sevmez, huysuzlaşır. huzuru olmaz.
beynimiz -her şeyimiz-, etrafı hakkında sürekli veri toplama analiz etme yorum çıkarma azmindedir. ev içi hayatta bulunan duvar ve tavan gibi sınırlar, avluda ortadan kalkınca çevresine yönelen 'dış dünya duyargalarımız' veriler toplar, işler, rahatlar, gevşer ve bedene ve diğer bilinç alanlarımıza güvende oluş, hoş duruş, keyif sinyalleri salar. ne de olsa gökyüzünü görmüş ve oradan bir tehdit algılamamıştır, çevre kara parçalarından tehdit içeren ses ve de koku gelmemiştir. rahatlamıştır.
yani huzurlu, keyifli işleyen bir düşünsel-bedensel sistem için ev avlusu harika bir var olma yeridir.
yeni öğrendiğim emlak bilgisi; britanya'da ki konutların %60'ı müstakil ev imiş. kim ne derse desin; bu ingilizler yüzyılımızın en yüksek akıl insanları dır. nerede bir doğruya erişsem ya altından ya yanından bir ingiliz/british bir şey çıkıyor. pes yani...
burası eve gelenin, geldiği ev için kendine çeki-düzen verdiği, oluşacak karşılaşmaya hazırlandığı, söyleyecek sözü varsa onları hazırladığı yer olarak kabul edilebilir.
yani bir çeşit araftır. bir alemden bir diğerine geçerken hazırlanma mecrası.
bir diğer önemi ise iklimi 'dışlak' yöreler için ev halkının oturma alanıdır ki bu çok değerli bir alandır. çünkü ev içi insanı dışarıyla sınırlı temas kurar veya yeterli temas kuramaz ve veri toplayamaz. bu 'yarı izole' durum beynimizin güvenlik yönergelerine aykırıdır. kronik hali kaygı bozukluğuna yol açar. beynimiz de bedenimizde bunca 'çevresel habersizliği' sevmez, huysuzlaşır. huzuru olmaz.
beynimiz -her şeyimiz-, etrafı hakkında sürekli veri toplama analiz etme yorum çıkarma azmindedir. ev içi hayatta bulunan duvar ve tavan gibi sınırlar, avluda ortadan kalkınca çevresine yönelen 'dış dünya duyargalarımız' veriler toplar, işler, rahatlar, gevşer ve bedene ve diğer bilinç alanlarımıza güvende oluş, hoş duruş, keyif sinyalleri salar. ne de olsa gökyüzünü görmüş ve oradan bir tehdit algılamamıştır, çevre kara parçalarından tehdit içeren ses ve de koku gelmemiştir. rahatlamıştır.
yani huzurlu, keyifli işleyen bir düşünsel-bedensel sistem için ev avlusu harika bir var olma yeridir.
yeni öğrendiğim emlak bilgisi; britanya'da ki konutların %60'ı müstakil ev imiş. kim ne derse desin; bu ingilizler yüzyılımızın en yüksek akıl insanları dır. nerede bir doğruya erişsem ya altından ya yanından bir ingiliz/british bir şey çıkıyor. pes yani...
devamını gör...
2.
bir ceviz ağacı vardır mesela köşesinde.. yaşlanmış ama dalları hâlâ çocuk cıvıltılarıyla dolu.. duvarlara yaslanmış saksılar.. öyle tek düze ve aynı olmayan.. çiçek dikilebilecek bir şey bulundu mu hemen değerlendirilen.. fesleğen, karanfil, sardunya..
kireçle boyanmış bir duvar belki.. önünde duran taşlar.. kaç kez güneşte yanmış, kaç kez kar altında soğukta kalmış.. anlamı yoktur taşın ama hep oradadır..
bir sedir belki bir köşesinde.. günün farklı saatlerinde gölgenin yer değiştirdiği.. ona göre misafir çağırılan bir komşuyla içilen kahvenin keyfidir..
avlular dışarıdan sıradan görünür ama hafıza defteri gibidir.. yaşayan hikayelerin dinlendiği yerdir.. sıcak hissetmektir..
kireçle boyanmış bir duvar belki.. önünde duran taşlar.. kaç kez güneşte yanmış, kaç kez kar altında soğukta kalmış.. anlamı yoktur taşın ama hep oradadır..
bir sedir belki bir köşesinde.. günün farklı saatlerinde gölgenin yer değiştirdiği.. ona göre misafir çağırılan bir komşuyla içilen kahvenin keyfidir..
avlular dışarıdan sıradan görünür ama hafıza defteri gibidir.. yaşayan hikayelerin dinlendiği yerdir.. sıcak hissetmektir..
devamını gör...