sonkullanmatarihçisi yazar profili

desteksiz, tek ayaküstünde çorap giyebiliyorum. aylarca çalıştım ve başardım.

''coğrafya kaderdir*'' lafının önemi azalıyor sanki.

kapitalist üretim-üleşim sisteminin küreselleşmesiyle, aynılaşmanın yaygınlaştığı çağda yaşadığım için;

yaşadığım yerden ziyade; içinde yaşadığım çağ 'kaderim'i etkiliyor gibi. ben bu versusta, çağımı önceliyorum.

çünkü herkes kendini çok fazla dinliyor. kimseler seni incitmezken bile saat başı kendine dokunup ''acıdı mı? hıı'' diyorsun. bu yeni haller hiç hayırlı değil.

yeni insan öylesine korunaklı, öylesine güvenli hissediyor ki kendine taktı artık kafayı. modern sapiens kırılmaktan çok korkuyor. ama çok. böyle böyle bir narinleşme başlıyor. kırılmayınca da büyüyemiyor. bir noktadan sonra da ona değer katan her şeyi tehlike unsuru saymaya başlıyor.

baylar bayanlar içinizdeki çocuk büyüdü. yeter artık! ''kendini bilme ateşinde kavrulmanın düzeyi'' alarm veriyor.

nefsini ararken nefsine mahkum düşmek bunun adı. kork kork nereye kadar? çocuk büyür yuvadan uçar. kendi kanatlarıyla kanata kanata hayata tutunur. hepsi bu. ''içimizdeki çocuk'' yasaklansın. evt.

çıplak, yalınayak evt.

ibnelik olmuyor mu o?

hemcinsinle münasebet işte.

netfilix bozdu bu anket başlıkçıları da. her yerde eşcinsellik vıcık vıcık.ıyy

psikoloji bilimi dünyasının ''çocukluğa inme'' yöntemi ve elektronik cihazlar dünyasının ''kapatıp tekrar açma'' yöntemi, nedensiz/kavranamaz başarılı sonuçlar üreterek yerleşmiş tutumlar kategorisine girmişlerdir.

bir high-tech cihazda anlaşılamayan aksama gözlendiğinde kimse bunun yeniden çalıştırmayla giderilebileceğine primvermez. ama deneyim defalarca göstermiştir ki; kapatıp tekrar açma işe yarar. nedensiz/kavranamaz başarı bu dur.

işte; psikolojide ''çocukluğa inildiğinde ne değişecek ki? geçmişi değiştirmek mümkün değilken, ''geri sarıp yeniden başa dönmek neden işe yarasın'' derken. deneyimler defalarca bunun işe yaradığını göstermiştir.

ne yapması gerektiği hakkında hiç bir fikri olmayan psikoterapist ''çocukluğa inelim'' der. bu karanlığa kurşun işe yarar. ama neden işe yaradığı hakkında hiç bir fikri yoktur uzmanımızın. aç/kapa, in/çık, bas/çek, ırva/zırva...

cumartesi gecesi evde pinekleyenlerin deneyimlediği kaygı.

oysa çıksaydım her şey farklı olabilirdi.

bu ayki sayısı 170 tl. idi, 48 sayfaya çıkarmışlar. fiyatı arttırmışlar

muadili 'ot dergi' bu ayki sayısı 40 sayfa 120 tl.

donald trump-mr.president

çok net: bilgi bir araçtır.

nasıl kullanıldığı her şeyi belirler. şu önemli ki; her duyduğumuza inanmak yerine durup bakmak, sorgulamak ve doğrulamak gerekiyor.

çünkü bilgi (informatics), bir ilaç gibidir. dozunda fayda sağlar, fazlası zarar verebilir.

söylenen her söz masum değil. duyulan her bilgi faydalı olmayabilir. aynı cümle hem iyileştirebilir hem de zarar verebilir.

bu günlerde bir cümle, bir paylaşım, bir açıklama düşündüğümüzden çok daha hızlı yayılıyor. söz artık sadece ağızdan çıkıp kaybolmuyor. insanları yönlendiriyor, karar aldırıyor, bazen de geri dönüşü zor sonuçlar doğuruyor.

o yüzden “ne söylediğimiz” kadar “nasıl söylediğimiz” de önemli. bu versusta önemli olanın ''nasıl söylediğin'' olmasından yanayım.

kafa sözlük'te iken 35 olanlar ne olacak?

u'r sex, ok.

oyun içinde oyun var.

sözlük koridorlarında dolaşan dedikodular...

barınakta temizlik yaparken öyle bi kadın dikildi ve yarım saat beni takip etti. sonra bi şeyler söyleyince tersledim ortadan kayboldu.

meğer 'gözleyici ajan' mış. hayvan barınağına bağışçı stk tarafından gönderilen ajan. beni de çalışan sanıp göz hapsine almış haspam. gönüllü olduğumu anlayınca ortadan kaybolmuş. utanmış olmalı.

yaklaştı di me o beyaz günler...

biz sayısalcılar lisede sözlcilere ayaktakımı muamelesi yapardık.

iş hayatına atılınca 'beyaz yakalılar' olarak çalışmaya başladık. çalıştığımız işletmelerin patronlarının sözelci olduğunu görünce de şaşırdık.

parayı bulmak için 'iyi söz söylemek' mi gerek?

merhaba; arapça 'geniş yer' anlamı içeren esenleme sözcüğüdür.

türk geleneğindeki 'misafirperverlik' tutumu nedeniyle dilimize kolayca yerleşmiştir.

merhaba diyerek karşılanan kişiye; 'sana dar yer yok, sana uygun bir alan var' anlamında cömert bir yakınlık sunarız.

oysa 'selam' sözcüğü tamamen 'barış, sana tehdit yok, huzur var' iletisi verir.

sabreden illa ki ödülüne erişir.

günü gelende boynuz kulağı geçermiş.