evdeki böceğin bir anda kaybolması

saniyelik başka bir yere bakmamla ortadan kayboldu. gece gece travma yaşatıyor bana.

inanılmaz derecede adrenaline sebep olur. bulana kadar yatamazsınız tek çaresi eğer zehirsiz bir böcekse kafayı vurup yatmak, zehirliyse evin her tarafına bakmaktır.

bir çeşit ghosting diyebilir miyiz?

yaşanabilecek en küçük, ama en korkunç olay. uyutmaz, oturtmaz, başka bişey düşünemez, başka yere bakamazsiniz. beyninizi yer şu cümle "burlarda bı yerde.."

üstünüze düşen her gölgeyi böcek sanıp yerinizden hoplamanıza da sebep olur.

evde böcek olmasından daha kötü bir durum varsa o da böceğin kaybolmasıdır. insanı paranoyak eder.

sessizce arkana bak johnny

neden bilmiyorum ama böyle bir durumda düşündüğüm ilk şey kulağıma kaçmış olması. kulağımda bir şey varmış gibi hissediyor ve kafayı yiyorum.

11. sınıftaydım, annem istanbul'a gitmişti. odamda böcek gördüm, kendi odası gibi geziniyordu ve bir yerlere girip yok oldu. çok korktuğum için annemin odasında uyumaya çalışmıştım ama sabaha kadar uyuyamayıp okula öyle gitmiştim. hep benim başıma geliyor böcekli olaylar. bir kere böcek görünce de uzun süre her şeyi böcek sanıyorum ve kaşınıyorum.

bir keresinde de evin içine şu helikopter böceği mi ne işte onlardan biri girmiş. bilgisayarda bir şeye bakıyordum, kafama bir şey konduğunu hissedince ben de refleks olarak elimi salladım gitsin diye. sonra hemen kendi odama geçip kapıyı kapattım tabii ki. akşama doğru yavaş yavaş unutmaya başlamışken birden yerde onu gördüm. uçmuyordu ama hareket ediyordu yerde. yanlışlıkla kanadını kırmışım gitsin diye elimi sallarken. gittim mutfaktaki minicik koltukta yattım :'( sonra odamda ölü olarak bulmuşlar.

evi ona bırakıp gitmek isteğiyle yanıp tutuştuğumdur. resmen aklımızla oynuyor yahu. şak diye gelsem ne yapabilirsin ki, diyor. peki ya şak diye gidiversem kim tutabilir ki beni, diyor. daha karpuz keseceğdük diyemiyorum...

(bkz: fazla uzağa gitmiş olamaz)

panik ve korku barındırır. ne zaman nerden çikacağının belli olmaması çok kötü bir durumdur. vücutta karıncalanma yapar

her yıl bi kere muhakkak böcek ısırığı nedeniyle vücudum alerjik reaksiyon gösteriyor ve bunun nasıl olduguna dair hiçbir fikrim yok sürekli etrafı kontrol edip uyumaya başladım. paranoyak oldum allah’ın belaları yüzünden.

neden görmezden geldim diye sorgulatır

bak kerataya sen! nasıl oldu o iş öyle dedirtir.

camdan bahçeye inmiştir muhtemelen.

ankara nın sevdiğim yanlarından biri. böcek yok. 10 yıldır tek bir böcek görmedim.

uyurken yemiş olanilirsiniz.

o kadar uzun zamandır böcek fobisiyle yaşıyorum ki maalesef kitap gibi okudum kendilerini. iki dakikada bulurum. sağolsun* onlar da beni çok çabuk bulur.

boyutu ve görünüşü ile doğru orantılı olarak artan korku. gittiği görülene dek veyahut ölene dek içinizden gitmeyen bir sıkıntı oluşturur.