böceğin canını bağışlamak

merhamet dolu biri olmaktır.

talihsiz bir ziyaretle evinize gelmiş olan böceği öldürmeyip canını bağışlama yüceliğini göstermektir. bunun yerine böceği balkondan aşağı atarsınız. böylece ufak da olsa ona bir yaşama şansı, daha da önemlisi bir umut vermiş olursunuz. belki de elektrik süpürgesine çekmek istersiniz. içeride karanlık bir yaşam sürecek, açlıkla ve ümitsizlikle sınanacak. hayat zorluklarla dolu ve sen yanlış adrese geldin. seni öldürmeyen acı güçlendirir böcek. elveda.

böcek: öldür beni zalim şerefsiz. senin ben hayatının mk.

öldürülsünler diye yaratılmadılar bence o yüzden çokça bağışlama sayılmıyor...
bağışlama;biraz kendini büyütmek gibi, yersiz...

bağışlanabilirliği çirkinliği ile doğru orantılıdır.

çok mide bulandırıcıysa tiksine tiksine katlederim. güzele zaten söz yok.

hamamböceği diyorsanız eğer, bir seferde 60 yumurta yapar ve yılda maksimum 10 kez yumurta bırakır.
bağışlamadan önce bunu bir düşünün derim.

estağfurullah, o beni korkutmadan bir köşesinde yaşasın durumu.

üzerine bir şey yapıştırdığınızdaki o vıcık efekt hiç mi mide bulandırmıyor, hayvan bir bütünken daha bakılabilir bence.

üstünlük taslayacak bir tek böceği bulmaktır. gerçek hayatta ezilenlerin, diğer ezilenlerin halinden anlamak yerine ilk fırsatta ezen olmasına da örnektir. yücelik kavramsal olarak konuyla alakasız kalıyor.

öldürmeyi tercih edersin ya da etmezsin. mesela ben genelde geldiğin yere geri dön bir daha görürsem ezerim diye tenkit ediyorum. sonra yatagıma dönüp uyuyorum. bunca temizliğe hala benımle yasıyorsa demek o da titiz diye düşünmekten de edemiyorum.