evden çıkarken apartmandaki başka birini gören asosyal genç
başlık "echabrenef7091" tarafından 29.04.2024 14:39 tarihinde açılmıştır.
1.
dram yüklü, keder yüklü, gam yüklü bir olayın kahramanıdır. bu gencimiz genelde 15-25 yaş arasında olup yaşıtlarına göre daha çekingen, kabuğuna çekilmiş ve duygularını içinde yaşayan bir kardeşimizdir. düşünülenin aksine bu yalnızlık onu üzmemekte, daha mutlu ve huzurlu hissettirmektedir. ilgi alanları tek yataklı küçücük odasında kâh cips yiyerek (bkz: counter strike), (bkz: metin 2) benzeri oyunları saatlerin tükenmesine aldırış etmeksizin oynamak, kâh yeni çıkan rap müziklerini kulaklığında bangır bangır dinlemek, kâh bir kitap kurduna yakışacak şekilde ayda birkaç kitap bitirmek, kâh alt lig maçlarını soluksuz izleye izleye gurmeleşmek şeklinde örneklenebilir. böyle mutludur bu asosyal gencimiz, konfor alanındadır böyle. ona acımak, üzülmek, bu cendere sandığımız şeyden çekip çıkarma hevesinde olmak ona yalnızca geri dönülemez zararlar vermektedir. o mutludur yalnızlığıyla, susup kalmaktır bize kalansa.
bu yalnız ve güzel, asosyal gencimize başka insanlarla belli bir süreden sonra konuşmak, aynı ortamda bulunmak zulüm gelir. huzursuzluğunu belli etmemeye çalışarak bu zorunlu birliktelikleri sonlandırmak ve alıştığı yalnız ve ıssız ortama acilen geri dönmek ister. bundandır misafir gelince odasına çekilip cipsli elleriyle bilgisayarda takılması. bundandır karşı cinsle olan iletişimindeki eksikler ve hatalar. ve bundandır çok kişinin bulunduğu topluluklara hitap ederken sesinin titreyip gözlerinin seğirmesi. işte bir iç burkan olayla daha karşılaşır bu asosyal gencimiz, çekingen ergenimiz: evden çıkarken apartmandaki başka birini görüp onunla selamlaşmak ve konuşmak mecburiyetinde kalmak.
asosyal genç dostumuz ya okula gitmek için, ya maç izleyeceği stada yetişmek için ya da 13 yıldır samimi olduğu bir başka asosyal arkadaşıyla buluşmak için evden çıkma hazırlığına girmektedir. tam kapıyı açıp ayakkabılarını giyecekken sık sık karşılaştığı üst kat komşusunu çocuğuyla birlikte dışarı çıkacakken bulur. ve üst kat komşusu için keyifli, asosyal genç için bol eziyetli 20-25 saniyelik sıradan bir konuşma patlak verir.
komşu: ooo merhaba şevket, nerelerdesin hiç görünmüyorsun :)
asosyal genç: (görünmezlik iksirini buldum abla tövbe tövbe) ne olsun müzeyyen abla, okuldan eve evden okula. sen ne yapıyorsun?
komşu: iyi ben de bizim kızı yüzme kursuna götürüyorum. (5 saniyelik sessizlik) neyse, var mı bir diyeceğin?
asosyal genç: (vücuduna zeytinyağı sür abla suyun üzerinde daha çok kalır) yok abla, size kolay gelsin.
komşu: iyi görüşürüz.
asosyal genç: (göz teması sıfır hâlde zoraki gülümserken ve el sallarken) görüşürüz :)
bu olay asosyal gencimiz için tuttuğu takımın son hafta şampiyonluk kaybetmesinden de, dinlediği müzik grubunun dağılmasından da, counter strike oyununda headshot yemekten de çok daha büyük travmadır. üst kat komşusu müzeyyen teyze bu asosyal gencimize çok yakındır. ama bir o kadar da uzaktır. yakınlığı sadece iki kaderin tek coğrafyada birleşip bu kişileri apartman komşusu etmesinden ibarettir. uzaklığındaysa büyük bir çile, eziyet, kan, ter, hır, gür ve bütün bunlardan doğan güçlü bir yalnızlık tercihi vardır. güne özel değildir şevket'in bu en yakınlarına bile esnetemediği kuralları, aşamadığı mesafeleri. üst kat komşusu müzeyyen teyze ile şevket'in bu karşılaşmadan sonraki 329. karşılaşmasına da baksak orada da aynı zoraki gülümsemeleri, istemeye istemeye konuşmaları, arada verilen 5 saniyelik esleri ve şevket'in (bkz: kuzey kore) seviyesindeki içe dönüklüğünü gözlemleyeceğiz. istemiyor işte şevket komşusuyla konuşmayı. konu komşuyla enikonu, konu konu konuşmak şevket'i uyuşturuyor. hasta ediyor.
şevket, nam-ı diğer asosyal gencimiz aslında en çok bu kötü rastlantıya sövüp saymaktadır. yani ayda yılda bir dışarı çıkıyorsun zaten, onda da komşunla karşılaşmak ve onunla sohbet etmeye itilmek ne büyük şanssızlıktır. asosyal şevket birkaç saniye oyalansa, ne bileyim telefonunu falan odasında unutsa, ayağı halıya takılıp düşeyazsa ve kalkıp öyle açsa kapıyı, üst komşu müzeyyen teyze şevket'in görüş alanından çıkmış ve dış kapıya doğru yürüyor olurdu. o sırada şevket de ayakkabısını giyip çıkardı apartmandan. işte kör talih buna bile izin vermiyor. asosyalliğiyle ünlü şevket'i sosyal ortamların derin dalgalarıyla karşı karşıya bırakıyor, şevket suda debelene debelene yersiz bir yüzme yetisi edinmeye çalışıyor. ah be şevket, keşke vücuduna zeytinyağı sürseydin. o vakit belki bu hayatın derin denizlerinde daha ustaca yüzerdin :)
bu yalnız ve güzel, asosyal gencimize başka insanlarla belli bir süreden sonra konuşmak, aynı ortamda bulunmak zulüm gelir. huzursuzluğunu belli etmemeye çalışarak bu zorunlu birliktelikleri sonlandırmak ve alıştığı yalnız ve ıssız ortama acilen geri dönmek ister. bundandır misafir gelince odasına çekilip cipsli elleriyle bilgisayarda takılması. bundandır karşı cinsle olan iletişimindeki eksikler ve hatalar. ve bundandır çok kişinin bulunduğu topluluklara hitap ederken sesinin titreyip gözlerinin seğirmesi. işte bir iç burkan olayla daha karşılaşır bu asosyal gencimiz, çekingen ergenimiz: evden çıkarken apartmandaki başka birini görüp onunla selamlaşmak ve konuşmak mecburiyetinde kalmak.
asosyal genç dostumuz ya okula gitmek için, ya maç izleyeceği stada yetişmek için ya da 13 yıldır samimi olduğu bir başka asosyal arkadaşıyla buluşmak için evden çıkma hazırlığına girmektedir. tam kapıyı açıp ayakkabılarını giyecekken sık sık karşılaştığı üst kat komşusunu çocuğuyla birlikte dışarı çıkacakken bulur. ve üst kat komşusu için keyifli, asosyal genç için bol eziyetli 20-25 saniyelik sıradan bir konuşma patlak verir.
komşu: ooo merhaba şevket, nerelerdesin hiç görünmüyorsun :)
asosyal genç: (görünmezlik iksirini buldum abla tövbe tövbe) ne olsun müzeyyen abla, okuldan eve evden okula. sen ne yapıyorsun?
komşu: iyi ben de bizim kızı yüzme kursuna götürüyorum. (5 saniyelik sessizlik) neyse, var mı bir diyeceğin?
asosyal genç: (vücuduna zeytinyağı sür abla suyun üzerinde daha çok kalır) yok abla, size kolay gelsin.
komşu: iyi görüşürüz.
asosyal genç: (göz teması sıfır hâlde zoraki gülümserken ve el sallarken) görüşürüz :)
bu olay asosyal gencimiz için tuttuğu takımın son hafta şampiyonluk kaybetmesinden de, dinlediği müzik grubunun dağılmasından da, counter strike oyununda headshot yemekten de çok daha büyük travmadır. üst kat komşusu müzeyyen teyze bu asosyal gencimize çok yakındır. ama bir o kadar da uzaktır. yakınlığı sadece iki kaderin tek coğrafyada birleşip bu kişileri apartman komşusu etmesinden ibarettir. uzaklığındaysa büyük bir çile, eziyet, kan, ter, hır, gür ve bütün bunlardan doğan güçlü bir yalnızlık tercihi vardır. güne özel değildir şevket'in bu en yakınlarına bile esnetemediği kuralları, aşamadığı mesafeleri. üst kat komşusu müzeyyen teyze ile şevket'in bu karşılaşmadan sonraki 329. karşılaşmasına da baksak orada da aynı zoraki gülümsemeleri, istemeye istemeye konuşmaları, arada verilen 5 saniyelik esleri ve şevket'in (bkz: kuzey kore) seviyesindeki içe dönüklüğünü gözlemleyeceğiz. istemiyor işte şevket komşusuyla konuşmayı. konu komşuyla enikonu, konu konu konuşmak şevket'i uyuşturuyor. hasta ediyor.
şevket, nam-ı diğer asosyal gencimiz aslında en çok bu kötü rastlantıya sövüp saymaktadır. yani ayda yılda bir dışarı çıkıyorsun zaten, onda da komşunla karşılaşmak ve onunla sohbet etmeye itilmek ne büyük şanssızlıktır. asosyal şevket birkaç saniye oyalansa, ne bileyim telefonunu falan odasında unutsa, ayağı halıya takılıp düşeyazsa ve kalkıp öyle açsa kapıyı, üst komşu müzeyyen teyze şevket'in görüş alanından çıkmış ve dış kapıya doğru yürüyor olurdu. o sırada şevket de ayakkabısını giyip çıkardı apartmandan. işte kör talih buna bile izin vermiyor. asosyalliğiyle ünlü şevket'i sosyal ortamların derin dalgalarıyla karşı karşıya bırakıyor, şevket suda debelene debelene yersiz bir yüzme yetisi edinmeye çalışıyor. ah be şevket, keşke vücuduna zeytinyağı sürseydin. o vakit belki bu hayatın derin denizlerinde daha ustaca yüzerdin :)
devamını gör...
2.
dışa dönük bir insanken bir gün merhaba derken sesim çatallandı ve düzgün çıkmadı. sanırım gittikçe bu kişiye dönüşüyorum endişelenmem gerekiyor mu?
devamını gör...