evinde hiç masa sehpa koltuk örtüsü olmayan insan

benimdir efendim. hic sevmem hicbir faydasi olmayan seylerle evi doldurmayi. ustume ustume geliyor o gereksiz seyler, yoruyor.
evde minimalizmden yanayim.

muhtemelen halısı da yoktur. tıpkı benim gibi. hiiiç uğraşamam ıvır zıvır şeylerle. az eşya iyidir.

bir tek koltuğu tutturamadım. koltuk örtüsünü de badiş hanım’ı sahiplenince almıştım. daha yavru olduğu için arada kusuyordu koltuğun üstüne yaramaz bıdık. şimdi de tüyleri dökülüyor diye kullanıyorum.
az eşya sahiden çok daha makbul ama bunu çok eşyayla evi doldurunca anladım maalesef.

tam anlayamadığım başlık. evde sehpa, masa ve koltuk örtüsü mü yok yoksa masa örtüsü, sehpa örtüsü(o nasıl bir şeyse artık) ve koltuk örtüsü mü yok?

eğer ilk dediğim gibiysen ben değilim. çok şükür masam da sehpam da var. yok ikincisiyse (bkz: beni tanıdılar siz kaçın)

baslikta harf sinirlamasi olmasa sana han duvarlari siirini yazarim rahat rahat anlayasin diye ama maalesef oyle bir sinirlama var. yapacak birsey yok.