evinizi suriyeli bir mülteciye açar mısınız sorusu

resmen türk milletinin özeti gibi durum herkes kolpacı

hayır.

açmam. ama ülke senin evin değil uyuşturucu baronlarına açıp mültecilere kapayasın. hatta ülkenin senin evin olmasını geç, yeni gelen nesil ya da senin için hiçbir şey bırakılmadı çünkü hepsi kansızlara satıldı. yerli denilen togg'un ne kadar yerli olduğuna bakmak isterseniz şayet en ufak örnek budur. mülteci sorunu çok büyük bir sorundur ama daha öncelikli olanlar var. türkiye bir suç yuvası ve bu suçların oranının büyük bir kısmını türkiyeyi satın alan zenginler karşılıyor.

benim evimi açmama gerek yok. kendi evlerini açabiliyorlar zaten. ülkenin kendi vatandaşı ev bulamazken bunlar buluyor bir şekilde. dolayısıyla açmam.

ev benim mahremimdir değil suriyeli ailem dışında kimseye açık değil.

ama düşkün görmüşümdür, belki elimden gelen bir şey vardır o an içimden gelirse bunu esirgememeye gayret ederim.

hayat bu aziz dostum, yarın kimsenin ne olacağının garantisi yok. sınır çizmek gayet doğal ama hepten sırt dönmek insana yakışmaz.

açmam.
tanım: etik bir soru değildir. kesinlikle değildir.

arkadaşlar ev çok kişisel bir şey. evimi flörtlerime de açmam. evimi sevgilime de kolay kolay açmam. evimi akrabalarıma bile açmak istemem. mecbur değilsem evimi açmam.

ev, paylaşılabilir bir şey değil.
nefret ediyorum ev gezmesi/ ev oturması seven insanlardan. ben istiyorum ki herkes kendi evinde otursun.

yalnız kalmaktan, kendisiyle kalmaktan delicesine kaçan bi arkadaşım vardı. allahım kadına kalsa ya her gün ben onlara gideceğim, ya o bize gelecek, ya dışarı çıkılacak, ama kimse kendi başına kendi evinde huzurla oturmayacak... ben hayır demekten utanır olmuştum, o teklif etmekten caymamıştı. hayatımın en zor birkaç ayıydı gerçekten...

hayır bi de çalışmıyorum ya, insanlar sanıyor ki iş ancak para karşılığı yaptığınız şeydir... benim dünyamda öyle değil abi, o gün kendine neyi seçtiysen işin odur. bir insan evladı o gün 7 saat yatıp tavanı izlemek istediyse ve bana işim var diyorsa yemin ederim demem ne işi emenike, yatıp tavana bakıyon diye. oymuş işte o gün iş edindiği şey.

pörsınıl speys istiyorum, bireysellik istiyorum. işlerim sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil, benim işlerim benim işlerimdir.

ayrıca mülteci sorunu da benim sorunum değil. devlet madem ki dolduruyor fütursuzca insanları, barındırmanın ve istihdam etmenin de yollarını düşünsün. her şeye vatandaş olarak ben çözüm bulamam. memleketteki her skm skm şeye vatandaş olarak ben çözüm bulacaksam devlet diye bi organ niye var?

acarim. amaaan koymusum valla yahudiye de ermeniye de acarim yerinde dogru durcaksa. gelsin yasasin bana da bi miktar para odesin parayi cukkalayalim yaaaaahuuuu. evet.

bu vatandaşlar hangi rejimin eğitiminden geçmiş acaba?

açmam. ülkeye kim aldıysa o baksın. ya da belirli bölgelerde kamp kurulsun orada bakılsın. zaten hiç haz etmiyorum araplardan.

evimizi de açtık, cebimizi de açtık, vatan toprağını peşkeş de çektik. iş işten geçeli çok oldu. çoğu ülkenin nüfusundan fazla mülteciyi buraya çoktan doldurduk.

bana kalsa bırak evimi açmayı, evimi parasıyla kiraya bile vermem, vatan sınırları içine adım da attırmam. şuan imkanım olsa alınmış olanı da geri yollarım, gerekirse değil kesin gerekecek "zorla".

güven sorunu olmazsa açarım. güven sorunu var.

gelsinler bide düzeltsinler bizi oldu olcak. açmam kim din kardeşim diyorsa o açsın. saraylarını açsınlar.
küçük enişte açsın. baş ortağı açsın. sarayı olan açsın.

hayır, asla açmam. gitsinler sokakta yatsınlar ya da başkaları baksın.

açmam kardeşim gelirken bana mı sordu.

soru buysa açmam. (mülteci sorununu sağlıklı biçimde tartışabilmek, çözüm üretmek ayrı, mültecilerle evini paylaşarak sorunu çözeceğini sanmak ayrı şeylerdir. ben yoksullukta bitsin istiyorum, ama tüm kazanımlarımı ve varımı, önüme gelen yoksula dağıtıp paylaşmakla, yoksulluğu yok edemeyeceğimi de biliyorum.)

uzun uzun açıklamaya gerek yok.