evlenince kocanın ailesiyle yaşamak

malum kriz. düğünden ağzımızı açtık belimiz bükülmeye başladı şimdiden. nickim üstünde fakirim de. nişanlıma çok emek verdim fakat yeni bir ev, eşya asla alacak halde değilim onu kendi aile evimde yaşamaya ikna etmeye çalışıyorum ama olmuyor. evlilik aşkı öldürmüyor yani konu daha evliliğe gelmeden bitiyor. seninle ahırda yatarım diyen kız şimdi yok.

birader elin kızı babasının evinde rahatı yerşndeyken niye senin yanında rezillik çeksin?

bunu bile kabul edeceğim bir adama aşığım sözlük...

eskiden daha çoktu bu. hep şaşırırdım. örneğin bir erkek evlenirdi ve oğlanın anne babası hatta kardeşi gelinle birlikte yaşardı. afedersiniz bunun birlikteliği var. sessiz olucan hadi birlikte oldun gece kalkıp banyo yapican.
insan bir tuhaf olur diye düşünüyorum.
insan eşi ile cilvelesmek ne bilim kavga eder falan.

mecburi durumlar var tabi şimdilerde allah göstermesin. gelinlikte eskiden zormuş ya.

asla yapmam öyle bi şey bu konuda çok ciddi önyargılarım var çünkü erkeğim..

zor zanaat.

inanır mısınız, ankara'da bugün bile devam eden ataerkil gelenek.
ne olacak diyorlar, bizde adet diyorlar.
her duyduğumda yuh diyorum.
nasıl ya, bu zamanda kim kaynana ile oturur?
ne kaynana ile otururum ne gelinle?
saçma saçma adetler.

herkes günümüz ilişkilerinin evliliklerinin eskiye kıyasla çok gevşek, laçka olduğundan dem vurur ama eskiden çok normal olan bu kocanın ailesiyle yaşama mevzusu açılınca birden "yıl olmuş 2022, koca evinde yaşamakta neymiş" demeye başlar. bir adet mevzu bahis olunca hemen modern, modern insan sorunlarınla karşılaşınca " nerede o eski aşklar azizim" bir karar verin sevgili hanımlar, eski aşklar mı modern birliktelikler mi? biraz ondan biraz bundan yapa yapa "bu çağdan etimle kemiğimle nefret ettim" söylemi geliltşriyorsunuz sonra.