evli olmayan çocuksuz kadınların daha mutlu olması

evli olmayan, çocuksuz kadınlar daha mutlu oluyor, daha uzun yaşıyor.
dilimize yer etmiş, “bekârlık sultanlıktır” deyişini artık bilimsel veriler de doğruluyor, ama en çok kadınlar için. ingiliz davranış bilimci paul dolan, yalnız yaşayan ve çocuk sahibi olmayan kadınların toplumda en mutlu alt grubu oluşturduğunu, evli ve çocuklu kadınlara göre daha uzun yaşadıklarını söylüyor.

kaynak: medyascope.tv/2019/05/26/ev...

muhtemelen bu abimiz evli ve eşi de başının etini yiyordur sürekli ahahahaha.

daha mutlu olur tabii. sen annesin artık önceliğin sadece doğurduğun yavrun, maddi-manevi tüm varlığını onun geleceği için harcamalısın mahalle baskısına maruz kalmamak bile bir kadın için ne kadar büyük konfor alanı. eğer bu kadın biraz da toplumsal normların dışında bir vizyona sahip olup çocuğuna harcayacağı zamanı kendi beşeri sermayesini zenginleştirmek için kullanırsa tadından yenmez bir mutluluğun sahibi olur. annelik kutsaldır, her kadın üremelidir, doğurmayan kadın eksiktir, gebelik oluştuğu an annelik duygusu kadına yüklenir gibi tarihi geçmiş düşüncelerden sizce de artık kurtulmanın vakti gelmedi mi?

ne kadar az sorumluluk o kadar rahatlık, ne kadar rahatlık o kadar mutluluk..

evli olmayan çocuksuz kadın olarak bunu kesinlikle doğrulayabilirim

haydi kocayı falan bir tarafa bıraktım da işin içine çocuk sorumluluğu girince hayat bambaşka bir hâl alıyor. çocuk sahibi olan insanların "bu bambaşka bir duygu. tatsanız şöyle olur böyle olur" düşünceleri ayrı konu. çocuk doğduktan sonra artık tabii ki ondan önemli bir şeyiniz olmaz ama en başından çocuk yapmamanın da bir seçenek olduğunu kabul etmek gerek. her insan, hayatını o şekilde geçirmek istemeyebilir. iki durumun da hem avantajları hem dezavantajları olduğu bariz. ben kendi seçimimle gayet mutluyum mesela.

aslında olmuyoriar. kapitalizm bu yalanı seviyor. biz bekar ve çocuksuz erkekler de mutlu olmuyoruz. aslında sosyal olarak topluluk halinde yaşayani nsan türü yalnızlığı sevmez. kapitlizm ise liboşların iddialarının aksine insan doğasına aykırıdır.

mutluluk üzerinde uzun uzadıya düşünülecek bir şey değil. evlilik, çocuk, kariyerle de alakası olan bir şey değildir. sabah kalkıp müziğin ritminde mutlu bir şekilde dans etmiş olmam akşamına ağlamayacağımın garantisini vermez, bu bekar ve çocuksuz olmamla da ilgili değil. mutluluk kendini keşfetme, cesaret, dengeni bulma tüm bunlar olurken kabullenerek ve şükürle yaşamda var olmaktır. doğa mükemmel bir dengeyle yaratılmış ben bu kusursuz dengenin tam olarak neresinde olacağım.

daha mutlu oldukları bilimsel olarak kanıtlanmış bir gerçek değil. ama daha sağlıklı ve uzun yaşadıkları bir gerçek. yıpranmıyorlar, çocuk doğurmak bir fabrikada 10 yıl ağır şartlar altında çalışmış kadar yıpratıyor kadını. bunu da sadece anne olunca anlıyorsun. dışarıdan kolay gözüküyor çünkü. zor gözükse bile umduğundan zor çıkıyor. bunu sızlanmak olarak görenler ya da eskiden kadınlar çocuk bakmıyor muydu diyenler olabilir. gerçekler bunlar. eskiden kadınlar annelikleri hakkında fikir bile belirtemiyordu ki toplumun dayattığı annelik nedir farkına varsınlar.

bir de üzerine koca eklenince evli ve çocuklu kadın yıpranmasın da ne yapsın. koca da türkiye'de ikinci bir çocuk demek. tek farkı sen yetiştirmemişsin. bir de kocaman. döverek terbiye olma yaşı da geçmiş. yazık ulan bu kadınlara.

kızımı çok seviyorum ama geçmişe dönme şansım olsa çocuk yapmazdım. sorumluluğu çok yıpratıyor insanı.

saplarin kendini avutma yontemi. evet.

yağni, menopoza kadar ona buna metreslik yaparak zangin erkek parası yiyen güzel kadınlar için eyledir. ama, 50'den sonra yalnızlaşır ve sonu huzur evinde biter.

denk geldiklerim çoğunlukla deli ve dengesiz hareketlere sahip.

ne derseniz deyin kadın bu eş, çocuk ve yuva yokluğunun eksikliğini ölene kadar içinde taşıyacaktır.

bekarlıkta size güzel gelen o şeyler bir avuntudan ibarettir.

bilemem. herkesi mutlu edecek ya da mutsuz edecek, gençleştirecek, yıpratacak şeyler değişebilir.