evliliğin en güzel yanı

hayatı paylaşmak.

seninle cocuklasabilen,seninle eglenebilmeyi bilen,sadakatli,seni koşulsuz seven eksiklerinle veya artilarinla kucumsemeden,seni anlayan,güven veren biri olduğu zaman evlilik muhteşem gelir aksi taktirde hiç çekilmez.

stresli olduğum günler biraz kocamı dövüyorum. ne sinir kalıyor ne stres. pamuk gibi oluyorum. mis.

birlikte zaman geçirebilmek...

kocaniz bensem, en guzel yani benim. evet.

yatağın priz olan tarafında yatmak.

evet.

birbirini her koşulda sevebiliyor ve katlanabiliyor olmaktır.

ekip olma hali en guzel yani sanirim. uzuntunu, sevincini, sırrını, iyi/ kotu tum yanlarini,
bilen saklayan koruyup kollayan, sahsi cikarlardan ziyade ortak cikarlari gozeten, senin iyiligini kendi iyiligi kadar onemseyen, biz diyebilen… bulunmadigin ortamda bile seni temsil eden, gozu kapali guvenebilecegin, olmadigin yerde arkandan konusulmasina asla izin vermeyecek birinin varligi. yani, hayatinda hakikaten o kisinin maddi manevi aslan gibi var olmasi, iste bu cok guzel.

allah herkese kuracagi ailede boylesine bir en guzel yan nasip etsin.

aynı gemide olma hissiyatı bence. yani, yetişkin olduktan sonra aile de bir yere kadar insanı destekliyor ama eş, maddi manevi yönden sürekli yanında oluyor. biri bir şey mi dedi? hemen seni savunuyor, "aslında o öyle demek istemedi." falan diyor.* daimi avukatın gibi oluyor. tabii tüm bunlar karşılıklı. evliliğinde mutlu olanların ortak noktası, kısaca bunlardan ibaret bence...

(bkz: ne bilek gardaş avrat mı var)*

meyvedir.

konfor alanı tuvalet olan erkeğin bacakları tutmayana kadar takıldığı tuvalettir.