farkında olmadan son entryi girmek

şimdi düşününce beni derin bir hüzün ve korkulara gark eden durum. arkadaşlar farkında mısınız ? birgün hepimiz son kez uyanacak, son kez yemek yiyecek, belki de o gün son kez güleceğiz. tabi şanslı isek. son günümüzü de farkında olmayarak, ağlayarak veyahutta üzülerek de hiç edebiliriz.
hayattaki bu tür basit konulara felsefi bir anlam mı yüklüyorum, yoksa hayatın basitliğindeki kaosu mu çıkartıyorum bilmiyorum ama insan gerçekten çok ama çok tuhaf hissediyor kendini. bir şeyi son kez yaptığının farkında olmadan son kez yapacak olmak... haberiz bir şekilde veda etmeye benziyor biraz da.

her yazar bir gün son entrysini girecektir.

bir gün herkes son tanımını girecek ama farkında olmayacaktır.