film bittikten sonra gelen his

ne zaman bir film seyretsem her seferinde bu şekilde hissediyorum. tek kelimeyle berbat. kendimi o filme, filmin içinde yaşananlara, heyecana, aksiyona, zenginliğe, kudrete, her şeye aşırı kaptırıyorum. film bittiğinde iğrenç hissediyorum. çünkü o ekran kapandığında kendi sefil, yeknesak, anlamsız, sıradan yaşamıma geri dönüyorum. bu histen uzun bir müddet kurtulamıyorum. beni fazlasıyla etkiliyor. her neyse, sanırım biraz fazla boş yaptım. beyaz geceler.

gerçekten güzel bir film insanı içine çeker. film bitip de gerçek hayata dönmek üzücü olur.

filme nazaran bir diziyi bitirdikten sonra daha ağır basan histir. kahramanlarla vedalaşmaktır o hissi bu kadar berbat yapan, ne de olsa eğer yeni sezon söz konusu değilse bir daha o kahramanları hiçbir zaman göremeyeceğiz.*

bu durumun bir de kitabın bitmesi versiyonu var, benzer hisler.