filmde enseye silah dipçiğiyle vurup bayıltmak

aksiyon filmlerinde gördüğümüz, arkadan sessizce gelip silahın dipçiğiyle tek vuruşla adamı bayıltma hadesidir. gerçekte bunu yüz kere deneseniz birinde ancak yaparsınız, yalancılar...

hem klişe hem de öyle kolay değil.

kabza onun adı.

bir bu bir de vazoyla kafaya vurup bayıltma olayı hep çok saçma gelmiştir bana. benim kafama vazoyla vurulsa bayılmam gibi ya.

mayına da basar basmaz patlar.

bayılmazsa kötüdür.

vurulduğu yere göre son derecede öldürücü bir harekettir. boks maçlarında kulak arkasına (kulağının tozuna) vurulan boksörler derhal nakavt olurlar. kulak arkasındanbaşlayıp öbür kulak arkasında kadar giden yumuşak doku vücudun tüm sinirlerinin beyne çıktığı yerdir. buraya vurulacak ters bir darbe, ya da daha kötüsü o darbenin yaratacağı ani boyun hareketi felce, ölüme ve sizin de hapse düşmenize neden olur. yapmayın.
(filmlerde bir de ayılıp kavgaya devam ediyorlar di mi; ben küçükken kafamın arkasını yere çarpacak şekilde yere düştüm. saatler sonra ayılmışım. ardından yediklerimi, yiyeceklerimi, yemediklerimi kusup çıkartınca kendime gelmiş, üç gün de yatmıştım. inanmayın öyle şeylere).

gerçekte şu şöyle olmaz, bu böyle olmaz mantığıyla mı film çekilir? yani bu mantıkla çekilen bir şeyi izlemezsiniz ki. film gerçekliği tam anlamıyla yansıtmaz gerçekliği olağanüstü detaylarla kurgular çünkü izleyiciyi ancak öyle kendine çekebilir katarhasisi o şekilde yaşatır, çatışma olmayan film kitleleri peşinde sürükleyemez. seyirci karakterle kolayca özdeşleşemez. ha yok illa gerçekçi filmler istiyorsanız sinemacılar onu da yapmış bütün bu klişeleri yıkmış buyrun "gerçekte böyle şöyle olmazcıları" şu alt başlıklara alalım.

(bkz: fransız yeni dalga sineması)

(bkz: italyan sineması yeni gerçekçilik akımı)

(bkz: bağımsız sinema)