filmi daha önce izlemiş olduğunu yarısına geldiğinde anlamak

yok, yaştan değil... başlıyorum filme, bir noktadan sonra tipler tanıdık gelmeye başlıyor, yok ya diyorum başka filmini izledim demek. sahneler de nihayet tanıdık gelmeye başladığında zaten epey bir izlemiş oluyorum, devamını düşünüp hatırlayamadığımdan tamamını izliyorum filmin. zaten iyi film bulmak zor, idareli tüketmiş oluyorum. bu da benim tasarruf anlayışım. evet.

yaştan değil dedim ya, gençken de böyleydi. muhtemelen ilk kez izlediğimde .ötümle izlediğim filmleri tekrar izlerken oluyor. var böyle bir huyum, bazen insanları da oramla dinliyorum. zaten insanlar tekrar tekrar anlatmayı sevdiklerinden bir dahaki görüşmede başlıklarından yakaladığım kadarıyla aynı hikayeyi yeniden anlattıklarında sıfırdan dinlermiş gibi karşıya aynı heyecanı hissettiriyorum. bakınız burada da bir tasarruf anlayışı var, insanlar anlatacak hikaye mi bulsun sürekli? aynısıyla idare ediyoruz işte. hem onlar mutlu oluyor hem ben kafamı yormamış oluyorum.

hayat kolay aslında...