1.
20. yüzyılın başlarında kullanılan bir çeşit çöpçatanlık yöntemine ilişkin olan terim. buna göre, özellikle japonya ve kore gibi uzak doğu ülkelerinden gelmiş olan ve amerika, kanada ve hawaii'de çalışan göçmen erkekler, evlenecekleri kızları kendi ülkelerinden çöpçatanlar aracılığıyla seçiyordu. bu çöpçatanlar, gelin olmaya aday olan kızları, damat adaylarının kendi ülkelerine yolladıkları fotoğraflar ve ailelerinin tavsiyeleri aracılığıyla, kendilerince uygun buldukları gelin adayları ile eşleştiriyordu ve düğüne atılacak adım için öncülük yapıyorlardı.
böyle bir uygulamaya başvurulmasının nedeni, dönemin göç ve çalışma şartlarının yapısıydı. yukarıda bahsettiğim ülkelerden erkekler, ucuz işçi olarak hawaii'ye gidiyordu. ancak belirli bir tarihteki bir antlaşma ile bu insanların amerika'ya geri dönmesi yasaklandı. evlerine dönebilecek kadar para kazanamamış olan bu insanlar hawaii'de kalmaya mecbur bırakıldılar. emri altında çalıştıkları iş sahipleri, bu adamların evli olmasını tercih ediyordu. zira orada evlenmeleri demek, yerleşik bir hayata geçip ucuz işçiliğe devam etmeleri demekti. üstelik evliliğin hem işçilere moral olacağı hem de onların kumar gibi kötü alışkanlıklarını da biraz azaltacağı hatta bitireceği umuluyordu.
genç kızların bu işe kalkışmasının nedenleri de maddi durumlarının kötü olması, bu durumu yurt dışına gitmek ve oradan ailelerine para göndermek için bir fırsat olarak görmeleri olarak özetlenebilir.
gelin adayı damat tarafından kabul gördükten ve aileye kayıtlı olarak katıldıktan sonra bu evlilik japonya'da geçerli sayılsa da amerika'da geçerli değildi. bu nedenle bu şekilde evlenen gelinler amerika'ya olan yolculuklarının sonunda toplu düğün törenleriyle amerika'da da geçerli olacak şekilde nikah yapıyorlardı.
elbette yöntem çok hayırlı evliliklerin temeli olamadı. bazı kadınlar kocalarını fotoğraftan değil de kanlı canlı karşılarında gördüklerinde onları beğenmeyerek ülkelerine geri döndü. bazılarının başına kocaları tarafından bazı kötü olaylar getirildi. 1920'de bu olaylar japonya hükümetinin artık bu şekilde ülke değiştiren gelinlere pasaport vermeyi durdurmasıyla resmi olarak sona erdi.
görselin kaynağı
böyle bir uygulamaya başvurulmasının nedeni, dönemin göç ve çalışma şartlarının yapısıydı. yukarıda bahsettiğim ülkelerden erkekler, ucuz işçi olarak hawaii'ye gidiyordu. ancak belirli bir tarihteki bir antlaşma ile bu insanların amerika'ya geri dönmesi yasaklandı. evlerine dönebilecek kadar para kazanamamış olan bu insanlar hawaii'de kalmaya mecbur bırakıldılar. emri altında çalıştıkları iş sahipleri, bu adamların evli olmasını tercih ediyordu. zira orada evlenmeleri demek, yerleşik bir hayata geçip ucuz işçiliğe devam etmeleri demekti. üstelik evliliğin hem işçilere moral olacağı hem de onların kumar gibi kötü alışkanlıklarını da biraz azaltacağı hatta bitireceği umuluyordu.
genç kızların bu işe kalkışmasının nedenleri de maddi durumlarının kötü olması, bu durumu yurt dışına gitmek ve oradan ailelerine para göndermek için bir fırsat olarak görmeleri olarak özetlenebilir.
gelin adayı damat tarafından kabul gördükten ve aileye kayıtlı olarak katıldıktan sonra bu evlilik japonya'da geçerli sayılsa da amerika'da geçerli değildi. bu nedenle bu şekilde evlenen gelinler amerika'ya olan yolculuklarının sonunda toplu düğün törenleriyle amerika'da da geçerli olacak şekilde nikah yapıyorlardı.
elbette yöntem çok hayırlı evliliklerin temeli olamadı. bazı kadınlar kocalarını fotoğraftan değil de kanlı canlı karşılarında gördüklerinde onları beğenmeyerek ülkelerine geri döndü. bazılarının başına kocaları tarafından bazı kötü olaylar getirildi. 1920'de bu olaylar japonya hükümetinin artık bu şekilde ülke değiştiren gelinlere pasaport vermeyi durdurmasıyla resmi olarak sona erdi.
görselin kaynağı
devamını gör...