fotoğrafta kötü çıkmak

aynada gördüğüm kadın fotografta hep mi berbat çıkar gerçekten kabus gibi bir şey. bilinen en iyi fotografçıya gidiyorum, rötuşdur, filtredir artık allah ne verdiyse kullanıyor ama sonuç sıfır.
20 yıldan fazladır sadece iki kareyi beğenebildim, gerisi çöp. haberim olduğu anda bir kilitlenme geliyor bana anlatamam. taş gibi kasılıyorum. gülümsemek istesem olmuyor, boş bakışlar. ne yapsam nafile.
en sevdiğim biyometrik fotografım çünkü duruş, bakış filan tamamen olmadı gerektiği gibi.

biyometrik icat oldu böyle oldu.
geçen sene koyu renk şal ile biyometrik çekildim
ruh gibi çıktı kimlikte,
bu sene ehliyet yenileme için açık renk şal ile çektirdim
ruh gibi çıktı ehliyette.
biyometrik demek sadece silüet mi demek.
ben bile kendime benzetemiyorum.

ıslandığınız fotoğraflar iyi çıkamayabiliyor her zaman. kuru kalmanız daha önemli. bir de fotoğrafçı var fotoğrafçı var.

ayna karşısında beyin güzel olduğunuza ikna etmeye meyilli. gören göz etkileşimi taraflı yansıtıyor o yüzden.

gerçekten de çirkinsinizdir muhtemel. üzülmemeli. yalnız değilsiniz dünyada çok var.

büyütülecek bir husus değil.

açıdandır çokta şey yapmayın derim

bazı fotoğraflar da güzel çıkıp bazılarında embesil gibi çıkıyorum. sanki iki farklı insanmışım gibi geliyor bana. hele annemin whatsaap durumuna koyduğu fotoğrafları tanımlamakta embesil de az kalır.

kamera ve ışık olan her yerde kötü çıkıyorum. zifiri karanlık veya uzak çekimleri tercih ediyorum bu sebeple.

kişinin aurasını yansıtabilme yeteniğinin noksanlığından kaynaklanıyor olabilir. her şeyi materyalleştirmekten sıkılmadık mı