yaykadını yazar profili

türkiye basketbol federasyonu daha önce bgl diye adlandırdığı gençler liginin formatını değiştirip 5*3 maç şeklinde yeni bir organizyona dönüştürdü.
altyapılarda oynanan son aşama olduğu için bir tür profesyonelliğe gidecek oyuncuların sahneye çıkmak için bir şans arama turnuvası diyebiliriz.
bu sene sahnegençlerin başlığını kullanıyorlar. turkcell basketbol gelişim merkezinde 9 kasım'da başlayan turnuvanın ilk penceresi 11 kasım'da bitecek. sonra aralık'ta ikinci pencere yine aynı yerde oynanacak
bu turnuvada biricik prensesim de olduğundan alırım bir bol şans etkileşimi.
sahne gençlerin olmaya başlasın çünkü benim de tüm ümidim gençlikte.

1881-1938 arasında sadece 57 yıllık bir ömre neler sığdırmış neler.
anadolu'nun kuş uçmaz kervan geçmez yerlerine ulaşmak için 1919'da başladığı yolculuk 102 yıllık bir cumhuriyetin başlangıç noktası olmuştur.
sadece askeri anlamda değil medeniyet noktasında da insanüstü bir çabayla her türlü imkansızlığa karşın yılmadan sürdürmüş ve dünyanın en eski milletlerinden birine bir ülke, bir toprak bırakmıştır.

benimkisi iyi değil. annemle baş başa kaldığımda didişmeden en fazla 2 saat geçirebiliyoruz.
3 çocuğum var, onların benle ilişkisi ortalamanın biraz üzerinde. yani onlara güvenli bir sığınak olmayı başardım sayılır.
bir bir berabere diyebilirim bu durumda.

bereketli topraklar diye bir dizi başlamış, hanımefendi de dizide başrole yakın bir şekilde bulunuyor.
1. şive yapamadığı için korkunç bir konuşma biçimi geliştirmiş ve çok başarısız.
2. rol yapma yeteneği sekteye uğramış. öfkeli bir kadın oynuyor ama öfkesi gülünç.
3. gereksiz bir özgüvenle girmiş diziye, rolüne oturmamış, rol de ona yakışmamış zaten.

lise öğrencisi kızıma yakışıyor.
orta yaşlı bende ise pek uygun bir beden değil çünkü aşırı zayıflık yaşlandıkça insanı hasta gibi gösteriyor.

kimseye samimiyet testi yapamam. belki de içlerinin bir yerlerinde iğne ucu kadar samimiyet vardır.
tepki toplamamak adına o pankartla çıkmışlarsa da gerçekten içlerinden gelerek hazırlamışlarsa da her türlü kıymetli bir hamle olarak bakıyorum.
haaa atam ne kaybederdi büyüklüğünden bu pankart olmasaydı o da ayrı konu.

bu nasıl bir vizyondur ki 600 yıllık tebaaya egemenliği hediye edip üstüne de mühür olarak cumhuriyet çakılmış.
102. yılında halen kanıksamayanlar olsa da yurttaş olma bilinci ile dolu milyonlar coşkuyla bağırıyoruz: yaşasın cumhuriyet

yeni bir kitaba başladım. ahım şahım bir kitap değil ama dan brown sevenler için güzel bir seçenek.
sırların sırrı adlı yeni kitapta meşhur simgebilimci bay langdon var elbette.
beğenirsem detaylıca yazarım.

40 gün daha demokles'in kılıcı chp'nin tepesinde sallanmaya devam edecektir.
piyasaların buna nasıl tepki vereceğine bakılacak ve gidişat iyiyse 24 ekim'de bir uzatma daha yapılacaktır.

evlilikte çeyrek asır geçirenler kulübü üyesi olarak bir kaç deneyimimi paylaşmak isterim.
deneyimlerim boomerlar ve x kuşağını kapsıyor, 1980 sonrası doğanlar için ne kadar geçerli emin değilim.
1. bizim ailelerimizde bir yuvanın yıkılması için çok geçerli sebeplere ihtiyaç vardı. eşi ile sorununu paylaşan bir kadına ilk sorular, dövüyor mu, sövüyor mu, üstüne birini mi getirdi olurdu. bunlar yoksa başka sorunlar için evlilik en azından çocuklar için bitirilmemeliydi.
2. bizim annelerimiz kızlarını sabretmeleri yönünde telkin ederken, babalarımız 'dul kadın' sorumluluğu almak istemezlerdi.
3. bizim kuşakta boşanmış anne-babası olan çocukların sersefil olup hayatları boyunca perişan olacaklarına inanılırdı. her şeye rağmen babası çocuğun başında olsun istenirdi.
4. evden gelinin gelinlikle çıkıp ancak kefenle dönmesine dair bir inanış vardı.
5. evlilik oyuncak değildi, kan kussan da kızılcık şerbo içtiğini söylemen beklenirdi.
6. eve erkek bakar, kadın da kocasına ve çocuklarına hizmet ederdi.
7. ekonomik olarak gücü olmayan kadın babaevinde kabul görmeyeceği için gidecek yeri de olmadığından katlanmayı seçerdi.
8. evlilik aşk ile değil uygun görülen kişiyle yapılır dolayısla bir tür şans oyunu sayılırdı. iyiyse şansına, değilse zaten kim mutlu ki.
9. yokluk ve yoksunluk genelin özetiydi. herkesin hayat standardı birbirine benzerdi, öykünecek hayatlar görüş alanına girmezdi.
10. hayatın özü kanaat etmekti, fazlayı istemek utanılacak bir şeydi.
benden bu kadar, şimdiyle kıyaslayın bakalım.

turnuvanın yıldızıydı, nba'de sürdürdüğü kariyerini avrupa sahnesinde de başarıyla sergiledi.
almanya ile oynadığımız final maçını baz alarak şunları söylemek isterim,
son derece akılcı bir basketbol stili var,
çevik ve zeki,
son şutlarda korkusuz ve cesur
ancak maçın bitimine çok az kala yorgunluktan olsa gerek saçma (kaçırdığı) bir üçlük tercihi ile yıldızı olduğu maçı rakibin koparmasına sebep oldu.
40 dkya yakın sahada kalan alperen 28 sayı, 3 ribaund ve 3 asist ile tamamladı.

2002 doğumlu bir basketbolcunun önünde 10 yıl daha zirvede oynayacağını düşünürsek gerek nba'de ve gerekse milli takımda daha pek çok double-double ve hatta triple-double yapacağına şahit oluruz.
yolu açık, şansı bol olsun.

final maçının teknik-taktik analizi olmaz. çıkılır, oynanır o kadar.
finallerde kaybetmemeyi öğrenmek için çok final oynamak gerekir.
kazanırsak şampiyon oluruz zaten diyecek bir şey yok, kaybedersek final kazanmak yolunda bir adım daha atmış oluruz. özetle her türlü kazançlı çıkacağız.
haydi 12 dev adam, kalbimiz sizinle.

nefret edilesi bir terlik türü. giyenlerin aslında rahat etmediğini ama moda diye giydiğini düşünüyorum.

o kadar uzun yazmışlar ki başından sonuna gelene kadar öncesini unuttum.
grup yorum'un derdi sahipsiz bırakılmak anladığım kadarıyla ama teröre yakın duranları benimsememek kimsenin rahatsızlık duyacağı bir şey değil.
siz değil miydiniz ey grup yorum, açlık grevine girmeyi istemeyen arkadaşınızı kamuoyu önünde linç eden?
demem o ki, duruşunuz kendi belirlediğiniz sınırlar içinde kalsın istiyorsunuz ama bir yandan da sınırlarınızı başkaları da korusun.
nerden baksan tutarsızlık, nerden baksan ahmakça.

nasıl fenerbahçeli olduğumu anlatacak değilim. eskiden beri burada olanlar bilir. atatürk en kıymetli değerimdir, onu sevmeyenle işim olmaz.
ama dürüst olmak gerekirse atatürk'ün o yaşam temposunda bir takım tutmaya enerjisini harcayacağını hiç düşünmüyorum.
belki fenerbahçe'ye sempatisi vardı ama fenerbahçeli olduğunu hiç sanmıyorum.
hem zaten atatürk'ün hangi takımı tuttuğundan çok hangi taraftarların onun yolundan ayrılmadığı şimdilerde daha çok önem taşıyor.
atatürk'ün izinden giden taraftarın rengi fark etmez.

suça sürüklenen çocuk diyerek hafiflettiğiniz suçlular ellerinde değnek/taş/çakı/silah ile ortalıkta gezip kendi halinde hayatları olan, bile isteye kimseyi incitmeyen, düzgün ailelerde yetişmiş insanları hayattan koparacaklar.
savunduğunuz yaratıklara dönün bakın isterim.
mekanı cennet olsun inşallah, ailesine sabır diliyorum.

zenginler gibi ama düşük bütçeli olacak şekilde.
zengin garden party ya da barbekü partisinde eğlenir, fakir pikniğe giderek.
zengin beach insanıdır, fakir halk plajı.
örnekler çoğaltılabilir.

kats'ta hiç çıkmaz sokak yokmuş diye bir bilgiye denk geldim. açıkcası doğruluğunu teyit edecek durumda değilim ama kars denince aklıma ilk bu geliyor.

sen de benim hatalarımdan birisin
sen en büyük günahların bedelisin
senin için harcanan zamana yazık
sen en güzel duyguların katilisin

herkesin hayatına mucize olarak girmiş, orada kalmış ve nihayetinde bir enkaz bırakarak çıkmış birisi vardır.

uzun yürüyüş yapmam gereken saatleri seçiyorum. yolda sıkılmadan yürürken, aramak istediklerimle konuşuyorum.
akşam saatlerinde arayabileceğim kişiler yalnızlığımı gideriyorlar.