garsonların seslenilmek için asla müsait olmaması

aslında duyuyoruz ama. o an kafamızad başka sirapiş oluyor sana özel bir durum değil gerçekten.

doğru bir tespittir. adamların gerektiğinde görmesi için resmen çığlık atmamız gerekiyor.

garsonu müsait olmayan mekan para kazanmak istemiyordur.
en fazla 3 dk beklerim. sonra kalkar gider güzel bir eleştiri yazısı yazarım çevremdekilere de kötülerim.

garsonum soruları alim.

geçen yol üstü bir mekana gittim oturdum. kafamın içinde kendimle ciddi bir tartışma yaşıyorum bir yandan da ne içeceğimi düşünüyorum. gelen geçene bakmak ve iç sesimle yaşadığım tartışmaya arada bir es verip moda eleştirmeni gibi giyimi kuşamı hakkında kendimce ahkam kesmek en büyük hobimdir. kaç kişiyi eleştirdim kaç sigara içtim bilmiyorum ama epey zaman geçti ne gelen var ne giden. herhalde görmediler beni dedim. bi iç çektim, kalkayım diye düşünürken garson kız elinde limonatayla geldi, masama bırakıp gitti. çok tanıdık geldi siması ama insan insana benzer boşver dedim kendi kendime.

sigara paketinin bittiğini farkedip karşıdaki bakkaldan bir paket daha aldım. bi süre sonra limonatam daha yarıdayken başka bir garson bir bardak vişne suyu getirdi. arkasından baktım bir süre ama seslenmedim. limonatamı bitirip vişne suyuna niyetlenecekken ilk limonata getiren garson başka bir limonatayla tekrar geldi, tam bırakıp gidecekken '' bu siparişleri ben mi veriyorum?'' diye sordum.

görüşmeyeli 4-5 ay olmuştu. özledim desem yalan olur ama o an karşılaşmamıza da sevindim açıkçası. biraz sohbet ettik, anlattı yeni şirketindeki işini, evine yakınlığını, tanıştığı elemanı, aralarındaki uyumu... hatırlıyorum ondan yakamı kurtarmak için çabalayan ben yeni birini bulduğunu duyunca tekrar elde etmek isteyen yine ben. sanırım masama arka arkaya limonata vişne gönderince başıma bela olacağını düşünmüştüm bir süre ama sevgilisi olduğunu öğrenince de üzüldüm niye başıma bela olmayacak diye.

garsona seslendim hesap için duymadı, kasaya gittiğimde de kimseyi göremedim. dedim ben para vermek için beklemeyeyim, çıkıp gitmeye yeltensem zaten onlar gelirler peşimden. tam kasadan ayrıldım, gidiyorken baktım limonatacı peşimde ''beyefendi, beyefendi'' diye bağırıyor. bi süre kasti duymazlıktan geldim, yolun karşısındaki bakkala girecekken kolumdan tutup sert bir ifadeyle ''sesleniyorum duymuyor musunuz. hesabı ödemediniz'' bi süre tartıştık seslenince duyulmamak üzerine ama çok uzatasım da gelmedi. kasaya tekrar gittim, hesabı ödedim, istemiyorken arzuladığım kadına göz ucuyla bakıp uzaklaştım.

bak işte tan o durum beni yerin dibine sokuyor, sesleniyorum bakmıyor ya, hocam tüm müşteriler duydu ne yapmam lazım sana sesimi duyurabilmek için, bak geliyorum de gelme istersen ama duy beni bak bana garson fobisi oluşturdunuz insanlara.

etrafa göz gezdiren, seslenmenize gerek kalmadan garson çağırabildiğiniz, işini layıkıyla yapan yerlerde yemeniz doğru seçimdir. müşteri çağırmasın diye gözünü kaçıran garsonların çalıştığı mekandan hayır gelmez.

sebebi o an bulunduğunuz mekanın giderleri aşağıda tutabilmek adına normalde ihtiyacı olan personel sayısından daha az personel ile çalışıyor olduğu içindir.