gary moore

1952 irlanda'da doğmuş, 2011 de ispanya'da bir otel odasında uykusunda geçirdiği kalp krizi ile hayata veda etmiş, usta gitarist, vokalist, besteci. the loner gibi bir esere sahip bir sanatçının bir otel odasında yapayalnız ölmesi yüreğimi burkar... 92 yılında 15 kişilik bir müzisyen grubu ile muhteşem bir sound ile turnelere çıkarken 2010 yılında davul + bas + klavye gibi sade bir trioyu arkasına alarak sade bir sound ile sahnelere veda etmiştir. ardından bıraktığı onlarca muhteşem ballad ile blues ve hardrockın mükemmel bir sentezini yapmıştır. yeryüzünde hiç bir gitarist onun gibi bend yapamamıştır, yapamayacaktır. huzur içinde yat üstad.

gitarıyla çaldığı her notada duyguyu iliklerinde hisseden adam. dinledikçe bi hoş oluyor insan. dünyada bu kadar gereksiz adam varken sen niye öldün be üstad?

blues'un çirkin kralıdır, kendine has tarzı hemen kendini belli eder, sayısız balad'lara imza atmıştır, sayısız genci dansa kaldırmıştır,
mükemmel bir "tuşesi" vardır. çoğu kişinin bildiği ama kimin çaldığını bilmediği klasiklerini değilde bir röportajını buraya ekleyeceğim, mükemmel...

buradan

thin lizzy ve skidrow gibi 2 dev grubu kurmuş gitarist. mekanı cennet olsun.

aramızdan çok erken ayrılmış blues sanatçısı. bilmediğiniz bir şarkısını duyduğunuzda bunun gary moore olduğunu anlayabileceğiniz bir tınısı vardır. kendine has bir stili vardı rahmetlinin. parisienne walkways en sevdiğim şarkısıdır. konser kaydı efsanedir.

blues'in çirkin kralı. 8 dakika içinde blues ve jaz nasıl çalınır deyip dinletmiştir.
dip: telecaster benim olsun ellamm...

still got the blues, parisienne walkways, one day gibi güzel parçalara sahip gitarist. 2011 yılında kaybettik, toprağı bol olsun.

gitardaki ustaligi kadar sesini kullanmaktaki ustaligi da takdiri hakeden buyuk ustad. 59 yasindayken bile 30lu yaslarinda besteledigi still got the blues u orjinal tonundan okuyabildine sahit oluyoruz.

olumunden once kayda alinmis son canli performansi. nur icinde yat bendine kurban oldugum kalbi buyuk insan.

canlı dinleyemediğim için hep bir burukluk sebebi olacak, 67sinde kalp krizi ile veda eden, şu an walking by myself şarkısını dinlediğim harika tonlar çıkarttığı les paul standartı sevdiren muhteşem müzisyen.

ı had a dream

one day şarkısı harika olan, sesini çok sevdiğim sanatçı.

kendisini övmeye sıfatların yetmeyeceği blues kralı.

çikinnnnnnn............. ölürüm o blues çalan paaamaklara.............

dün ölüm yıldönümü olan üstad.

blues içinde yat

hiç bir rock star'ın ölümü bu kadar ani ve sessiz sedasız olmamıştır. hiç bir hastalığı yoktu, bağımlılığı yoktu, bir gün pat diye öldü haberi geldi, şaka sanırım demiştim, uykusunda kalp krizi geçirip ölmüş, 58 yaşında. onu hep şu video ile anacağım...blues nasıl çalınır, hangi gitarla?

ölüm haberini empty rooms dinlediğim sırada almış olmanın acı tesadüfünü içimde saklarım.