gazozun gereksiz bir içecek olması

yemek yerken en çok tercih edilen içecekler ayran ve cola gibi geliyor. tatlıyla da tuzluyla da gittiği için sanırım. soda içeni de anlarım ama gazozun ne zaman tüketildiği ile ilgili hiç fikir yürütemedim. gereksiz şekerli. gazlı bir içecek içmek istesem tercihim cola olur. yaptığım araştırma ve gözlemlerde kendimi baz aldığım için ben tüketmiyorsam gereksizdir. gazoz lobisi sen kimsin ya!!!

yanlış bir varsayımdır. gereksiz olsa formula 1 türkiye grand prix'inde podyumda şampanya yerine kullanılmazdı.

(bkz: sprite)

katılmadığım başlıktır.
gazoz gerekli bir içecektir diğer içecekler ne kadar gerekliyse gazoz da o kadar gereklidir.
ayrıca kahvede dayılar gazoz müptelası gibi takılıyorlar adamlar kola içmiyor gazoz tüketiyor.

başlığı giren için öyle olabilir ama benim için vazgeçilmez içecektir çünkü bir sürü çeşidi vardır ve her şeyin yanında gider

shandy yapabilmek için bira ve gazoza ihtiyacınız var. türkiyede yalnızca turistlerin yükettiğine şahit olduğum için bizde çok popüler depildir diyebilirim.

katılmıyorum. hatta gazozdan daha iyi bir içecek yok.

içimden bir ses, gazozun kapağını açamadığınız için bu başlığı açtığınızı söylüyor... zirâ gazoz insanı mutlu eden bir içecektir...* sevmemek onu gereksiz yapmaz.

bağlar gazozu hediye etmem gereken yazarların olduğu başlıktır.

sahibinin üzerine tazyikli niğde gazozu sıkılması farz olan beyan.

gazoz içen insanın kendisine saygısı yoktur bir defa. suya şeker katıp iç aynı şey.

biraz evvel bir filmde buz gibi bir biraya ‘gazoz’ diye dublaj yapıldı. lütfen gazozlar güzeldir.

çok tercih etmiyor olsamda katılmayacağım önermedir. denizlide eski zafer için kurşun atıp kurşun yiyecek insanlar tanıyorum.

(bkz: banane diyemeyen insanın gereksiz olması)

insan sevmediği şeyleri başka bir insanın seviyor olmasını neden garipser ve eleştirir anlamış değilim. onun balon olması, bunun gereksiz olması der durur. çok basit bir söz var "banane"

şekerli su sadece biraz boş boş

nuri alço bunu sevmedi..!

fruko karışık meyveliydi benim bildiğim.
fruko harici hiç gazoz sevmedim öyle ki asitli içeceklere de hiç düşkün değilim ama frukoyu diğerlerinden ayıran bir dokunuş vardı bence.

zaten beni baz almayın böyle şeylerde herkesin damak tadı kendine. ben red bullu da sırf bebe aspirinine benziyor tadı diye içiyorum zaten.
frukoda hafifçikten öyle bir lezzet benzerliği vardı çook dipten.

çok fazla çeşidi olmasından dolayı farklı markların ürünlerini alıp denemeyi seviyorum. ayrıca gazoz kola gibi değil, yüz yıllardır ülkemizde kendi üreticilerimiz tarafından üretiliyor. aromalı asiti az niğde, serin oba gibi gazozları sevsem de tercihim daha çok uludağ gazoz olabilir. ayrıca bu önermeye katılmıyorum. dünyada insanı şişe uludağ gazoz gibi serinleten bir içecek az vardır. bak kola şişe de iyidir bir zamanlar ama son yıllarda çok bozdu.

biraz yaşçılık olacak ama:

yav siz gazoz içtiğinizi falan mı sanıyonuz?

fazla değil bundan 30-35 yıl öncesi. hava sıcak, böyle sıcak değil ama. istanbul biraz daha yeşil, henüz gündemimizde ozon deliğine tecavüz var - buzdolabı üreticilerine

-hidroflorokarbonlu gaz koymayın, giderse hepimiz cilt kanserinden ruhuna fatihayız

zılgıtları çekiliyor. bizim umrumuzda değil. benim ve mahalledeki arkadaşlarımın en umrunda olan şeyler bakkaldan alınmış, sıcak plastik kokan, top ve akşamın dokuzuna kadar kah maçlayarak kah çocukça gündemimizde önemli olan şeyleri tartışmak. gerçi "umrumuzda değil" diyorum da nasıl tekrarlandıysa hala ezberden şak diye yazabiliyorsam... bir de öyle "hepatobiliopankreatik ve laparoskopik cerrahi ünitesi" var unutamadığım sözsel travmalardan ama konu dışı, geçiyorum.

nitekim henüz hormonlar yok, iş yok, okul yok. minnacık bebeleriz. hayatımızdaki sorunları da sorun falan sanıyoruz. o derece masumuz.

o maç oynanır, leş gibi terlenir. sonra

- annneeaaaa

denilerek para istenir "gazoz alcaz" diye. mahalle bakkalının yolu tutulur. rasim amca dizi şeysi olsa

- oo çocuklar hoşgeldiniz, gazoz mu alcanız

falan der güleç yüzüyle. ama tabii rasim amca dizi şeysi olmadığı için

- ne istiyonuz, açmayın gofretlerin kutusunu nemleniyo

der bizi bi göz hapsine alarak niyetimizi sorardı. biz bu bakkala zaten ya ekmek, ya gaste, ya da gazoz için gelirdik. geri kalan alışverişleri anamız babamız yapardı zaten. gazoz istiyoz deyince de metal soğutucudan çıkartır, açar, verirdi çamlıca gazozları.

oğlum öyle bir tad yok ya. bir kere kafaya dikerken buz gibi içiliyor, buzlu yerinden tutuyosun zaten. öyle bir görünümü var ki daha gördüğünde soğuğu hissediyorsun. sımsıcak da olsa, dışarıda kalmış bile olsa dersin ki "kutuplardan taze geldi, azcık ısınsın. hasta olmayalım". yani bünye gazoza aç zaten, daha görünümüyle mest ediyordu.

evet şimdi de var, denedim o "çamlıca"yı - ama o çamlıca değil o. yani okulda çok sevdiğiniz bir arkadaşınız vardır, selim diyelim, eve geldiğinizde "oğlum arkadaşın selim'de geldi." der anneniz bi sevinirsiniz ama o selim, akraba kadrosundan "arkadaş" olmuş selim çıkar ya. tam o hissi yaşattı. şişe cam olacak, değil. içeriği o içerik olacak. alakası yok. hayalkırıklığının son katresi.

bir o gazoz, "gazoz" gibiydi, bir de istanbul'da anadolu'ya giden otobüslerin kalktığı "şark kahvesi"'ndeki elvan gazozlar. yav arkadaş, ne koydunuz bunların içine. elin koka kolası, pepsisi, kentaki frayd çikını o formülü devlet sırrından daha sır olarak saklarken siz niye nasıl yani ya.

bir de fruko vardı - televizyonlar gelince "onyüzbinmilyon baloncuk" diyen sevimli kız çocuklu bir reklamı vardı ara ara çıkan ekranlarda. fruko benim bireysel tarihçemde tadıyla iz bırakmayan bir gazozdu. şişesi afilli bir yeşildi ama bak. güzeldi o şişe.

ama sprite mprite falan gerçekten boş iş. kim yazdı, nerede okudum bilmiyorum da işte tanrıyı gören göz işlevini yerine getirdiği için kör olur gibi bir şeydi. biz o dönemlerde o gazozu tattık, o güzeldi. gerekliydi. çocukluğumuzun tadıydı lan o gazoz. şimdi ise fruktoz şurubuna kaldık.

bir de öyle panda dondurmaları var anlatmak istediğim de, onun sonu tatsız. o yüzden o da başka zamana kalsın.

(bkz: iftarlık gazoz) da mı gereksiz şimdi?