gece gelen hiçbir şeyi yapamam hissi

histir... üzücü.

anksiyete atağının ayak sesleridir.

verimsiz bı günden sonra yapamadım da olabilirdir.

bu his bana sabahları, öğlenleri ve ikindileri de geliyor.

sonrasi buyuk bosluk ve uykusuzluk

başarısızlıklara çok takılınıyor ve sürekli aynı hatalar tekrarlanıyor. bu demek ki bende bir sorun var düşüncesi yaratıyor. o his her gece geliyorsa yavaş yavaş tükeniyorsun. gün içinde geçen zaman kaybı yine bir işin ucundan tutamama durumu aklına gediğinde kendini boşluğa sürüklemene neden oluyor. kendimizi motive etmeliyiz, olumsuz his olumsuza götürüyor bu bir gerçek. motive dedim ancak en önemlisi hareketmiş. nerede hareket orada bereket... motive olmadan bile aksiyona geçmek gerekirmiş. ah depresyon çık hayatımızdan. gece gündüz hep yakamızdasın insafsız!

aksine bana dünyayı değiştirebilecekmişim gibi bir güç geliyo geceleri.sabah ise daha olgun bir memur gibi güne başlarım genelde.

ikinci kadeh ya da şişeden sonra tamamen geçen histir.

içerden bildiriyorum, kesin bilgidir, yayabilirsiniz.