gece gelen içli köfte yeme isteği

gelir böyle hayali,
güzelce kızartılmış bir halde,

hani bölersin elinle ikiye,
limon sıkarsın üstüne hafif,
büyük bir ısırık zaten o ilk açlığı alır götürür.
işte sonra bir ısırık daha alırken,

almazsın.
gece gece çünkü ne alaka.
iyi ki yok.
canım midem.

üff sence de baymadın mı artık

bu arada canım komşum. geçen gün de rakı içerken balık getirmişti.

o halde buyrun.

annemin dolabıma koyduklarını pişirme vakti geldi. neyse çok da acıtmadı. yarın görüşürüz. *

ilk sevgilimin en sevdigi yemekti. ayrildiktan sonra ben yemedim icli kofte, canim da cekmez benden uzak olsun nimettir tabi de.

antep usulü değilse bana o istek gelmez arkadaş.

ben yoğurt yerim bu saatte anca..

hayde bre bismillah.

her geçen gün sabırları zorlayan bir savaş.
arşa çıktı çıta sabrımız taştı, sinirlerimiz gerildi.

bak protesto ediyorlar seni..
yeter diyorlar, isyan ediyorlar.
korkarım ki,
sözlük bırakma grevi de başlatacaklar yakında.

hayır sözlükdaşlarım!!
hayır, kalem arkadaşlarım!!!

bu iş grevi aşar!
bu savaş bundan böyle masumiyetini kaybetmiştir.

bundan gayrı tek seçeneğimiz,
bu yolda aç da kalsak
portakal susuz da kalsak
wasabisiz * de kalsakkkkk
yolumuzdan dönmeyeceğiz!

için için savaşacağız.
köftenin içlisine,
kadının butlusuna *
kan ma ya ca ğız!!!!! *

dolapta, dün ağşam ki yuğurduğum çiğ kofte var. midem de harıldıyor. ama bizim evde değilim. utanıyorum kalkıp yemeye. misafirim.

çiğ badem yiyerek usulca ait olduğu yere dönmesi beklenir.

neyse ki tuzlanmış hıyarımı yedim de geldim.
ne sandınız, yer miyim ben bu oyunları...

olsa yerdim, o farklı bir konu ama bu konu üzerinde çok durmak istemiyorum.

çık aklımdan çık . içli köfte diye bir şey yok, hepsi halüsinasyon.