gözüyle kartal avlayan yazar

bir zülfü livaneli kitabıdır.

yakın zamanda yazdığım rüzgarlar hep gençtir isimli kitap tanımında söylemiştim. ben zülfü livaneli'nin kurgu dışı kitaplarını kurgu kitaplarından daha çok seviyorum. bu kitap da kırk yıllık bir dostluğun üzerine yazılmış bir kitap.

hem türk edebiyatının hem dünya edebitatının en büyük romancılarından biridir yaşar kemal. bence türk edebiyatında yazılmış en büyük roman olan ince memed'in yazarı olan yaşar kemal ile zülfü livaneli'nin arasındaki büyük dostluk yaşar kemal bu dünyadan fiziksel olarak ayrılana kadar tüm yoğunluğu ile devam etmiş.

zülfü livaneli hem en büyük dostu hem de hayranlık duyduğu bir yazar olan yaşar kemal'in bu dünyadan göçüşünden sonra yazdığı bu kitapta özellikle isveç ve sovyetler birliğinde ve dünyanın birçok yerinde geçirdikleri zamanları, birlikte söyledikleri ve söylemekten hiç bıkmadıları türküleri, edebiyatı ve sanatın diğer dallarını konuşmalarını, ortak tanıdıkları insanları ve birlikte yaşadıkları zorlukları anlatıyor bu kitabında.

kitabın adı eski bir japon hikayesinden geliyor. yörenin en büyük avcısı olan bir adam bir zaman sonra gözden uzak kalmayı tercih eder. onu arayıp bulan gençler fark ederler ki artık iyice yaşlanmış olan bu avcı ok ve yayın varlığını bile unutmuş. artık öyle bir aşamaya gelmiş ki aracıyı ortadan kaldırıp gözüyle kartal avlamaya çalışıyor.

zülfü livaneli de yaşar kemal'in romancılığını bu yaşlı avcının avcılığına benzetiyor.

sevdiğim bir yazardan dünyanın en büyük romancılarından biri ile ilgili anılarını okumak büyük bir keyifti.