gülmemek için kendini zor tutmak

gülünecek bir şeyler olmasına rağmen, gülmemeye çalışmaktır ama genellikle dayanamayıp gülersin. mesela, birkaç saat önce küçük oğluma masal anlatırken karakterleri tanıtıyordum. "adamın 3 çocuğu varmış." diyorum. "kaç tanesi erkek?" diye soruyor. aslında uydurup uydurup anlatıyorum ama henüz onu düşünmemiş olduğumdan hemen sallıyorum: "ikisi erkekmiş." diyorum. bu sefer de "çocuklar kaç yaşındaymış?" diye soruyor. masalı o kadar ciddiye alıyor ki onun yaşlarına yakın bir karakter varsa, hemen kendisiyle özdeşleştiriyor. benim sallamasyon anlattığım şeyler, onun için bir anda dünyanın en önemli meselesi haline geliyor, ciddi ciddi beni dinliyor.* ben de bu hallerine gülmemek için kendimi zor tutuyorum ama arada dayanamayıp gülüyorum. bazen karakterlere komik şeyler yaptırdığımdan, onlara güldüğümü sanıyor da allahtan onun bu hallerine güldüğümü anlamıyor.*