günde 12 saat haftada 6 gün çalışmak zorunda olmamamız

su götürmez bir gerçek.

böyle hayat mı geçer?

günde 12 saat haftada 6 gün çalışırsak, sanatla nasıl uğraşacağız? felsefe nasıl yapacağız? kitap nasıl okuyacağız? film nasıl izleyeceğiz? nasıl balık tutacağız? arkadaşlarımızla nasıl faydalı sohbetler edeceğiz?

patron 3 kuruş para verecek diye veya kendi iş yerimiz ve ofisimiz var diye bu kadar çalışmak doğru değil.

haftada 72 saat çalışmak nedir, adam mı vurdun kardeşim? ben geceli gündüzlü çalışmama rağmen maksimum 60 saat çalışıyorum. allah kolaylık versin ne diyeyim.

günde 7 saat haftada 5 gün, 35 saat çalışıyorum. bahsedilen sürenin yarısından az ve bu bile bana çok geliyor. siz ne zaman hayata zaman ayırıyorsunuz?

z kuşağı isyanlarda.

doğru, değilsiniz.
peki yaşamak için elzem olan barınma, yeme-içme ve sanat-felsefe-kitap-film-balık gibi hobiler için gereken ücreti nasıl temin etmeyi planlıyorsunuz?
işte zaten kilit soru bu.
dünyanın gelişmemiş ülkeleri tamamen kölelik üzerine bir sistemle ilerliyor.
yazar isyanında haklı. o kadar çalışmak insani değil.
ama işte yaşamak için mecburluk söz konusu.
ya seve seve da ayranlar dökülerek çalışacaksınız.
ne yazık ki durum bu.

6 gün-11 saat çalıştığım bir üç yılım olmuştu. düşmanıma dilerim. gerçekten düşmana uygulanası bir eziyet metodu. patron daha da zenginleşsin diye göt çıkana kadar çalışmak, hastalansan da kırılsan da it gibi titresen de çalışmak ve tüm bunlara üç kuruş için katlanmak zorunda kalmak.

sadece öldüğünde veya tutuklandığında çalışmıyorsun. ölen arkadaşımız olmadı ama tutuklanan oldu, oradan biliyorum.

allah cccp’den, lenin’den, marx’tan, sosyalistlerden, komünistlerden ve mahzuni şerif’ten razı olsun. onlar olmasaydı 16 saat çalışırdım.

mevzu ne olursa olsun, mahzuni’yi dinleyebildiği için şükretmeli insan.

(bkz: günde 1 saat kişisel bakım 23 saat kişisel yıkım)

günde 16 saat çalışıyorum. bazen pazar tatilim de yok. ‘kendi ayakları üzerinde duran kadın’ öyle kolay yetişmiyor çünkü. ay durduk yere sinirlendim. tek başına her şeyin üstesinden gelmeye ve hayatta bir şekilde yaşamaya çalışan herkese bol şans diliyorum. çok zor çünkü.

günde 16 saat çalışmak hiçbir bilimsel prosedüre uygun değil,
o yolun sonunda ya cinnet geçirip ailenizi katledersiniz,
ya da azılı bir psikopata,
vahşi bir caniye dönüşür,
er ya da geç intihara sürüklenirsiniz.

ne yapsınlar, 25 yılda adamlar ancak bu kadarını yapabildiler.. onlar istemez mi sizi 7/24 çalıştırmayı.. ama bak siz daha 6/12'den şikayet ediyorsunuz.. namkörler sizi..!
(maazaalla bi yerde 300-500 kişi madende ölse bir kaşık suda fırtına koparırsınız siz, bilmiyor muyuz.) hem alamannar bizi gısgansın istiyorsunuz, hem türkiye yüzyılında uzayı fethedelim istiyorsunuz, hem şikayet ediyorsunuz anlamadık ki..
biraz tutarlı olun yav.. !