istanbul'da yalnız bir erkek olmak daha zordur.
anne yok, baba yok, kardeş yok, kuzen yok, eş yok, sevgili yok, arkadaş yok bu şekilde 1 ay yaşayın bakalım. o zaman bazı kadınların sizin en olağan davranışlarınızı bile nasıl sapıklık zannettiğini görürsünüz.
örnek: sabah sarayburnu sahilinin kayalıklarında mutlu bir şekilde kulaklıkla şarkı dinleyip eşlik ederken size garip garip bakılıp geri zekâlı denmesi.
balkonda panjurları açıp laptop karşısında çalışırken komşuların size dışlar bir şekilde bakması.
arabadan inip çöp atmaya giderken bir kadının bana doğru geliyor tedirginliği yaşaması.
evet, eski eşim 1 aylığına ülkesine gittiğinde bunları yaşamıştım. anladım ki istanbul yalnız erkeklere göre değil.
devamını gör...