güzel bir kadının ölümünün dünyadaki en şiirsel konu olması

bir edgar allan poe iddiasıdır.

the death of a beautiful woman is, unquestionably, the most poetical topic in the world.

ölümün gücü karşısında fanilerin ellerinden bir şey gelmiyor, gelmeyecektir de. ölüm mutlak bir gerçekliktir. ve bu gerçeklik kabul edildikten sonra ve insan bu gerçeklikle yaşamaya alıştıktan sonra ölümün sürekli resmedildiği şekliyle elinde bir tırpanla dolaşan karanlık pelerinli bir korku nesnesi olmadığını anlar. daha çok yukio mişima’nın tanımladığı gibi berrak bir su akıntısının kaynağıdır ölüm.

herkesin ve her şeyin ölümü insandan bir kırgınlık, kızgınlık, korku, umutsuzluk ve de boş vermişlik duygusu uyandırabilir ama gotik edebiyat ölüme el arttıktan sonra ölüm biraz daha farklı bir görünüme bürünmeye başladı ve elbette bunun en büyük sorumlusu edgar allan poe’dur.

dünyada muhteşem herhangi bir şeyin son bulması çok görkemli bir şeydir. ve güzel bir kadın dünyadaki en muhteşem şeylerden bir tanesidir. güzel bir kadının ölümü sıradan bir ölüm değildir. onun ölümünde şiirsel bir ahenk, derin bir anlam ve görkemli bir acı çekme vardır. karanlıkların içine doğru çekilen pırıl pırıl güzellikteki bir kadının tedirgin edici derecede görkemli acısının şiirselliğini düşünmemizi istiyor belki de edgar allan poe.

bu cümleyi okuduktan sonra aklıma hemen şu şiirsellik geldi. evelyn mchale’ın intiharı:

edgar reis bayağı şekilciymiş. helal valla.

salt tanrısal güzellik diye bakmış da olabilir tabii.
özene bezene yaratmış falan.*

güzel değilse ölsün gebersin demiş şair burada.
kendisinin de pek yakışıklı olduğu söylenemez lâkin.*

sar edgara 250 gram.