1.
"bizden önce gidenlere selâm olsun erenler;"
müteveffa, ibrahim dünya hocamız ile tanışıklığımız 1985 yılında hendeğe gelişi ve "kız meslek lisesin" de öğretmenliğe başladığı yıllara kadar dayanır. ben 15 yaşında bir i.h.l talebesi olmam ve mensup olduğumuz camianın denk düşmesi hasebiyle tanıştık - kaynaştık ve fahri bir talebesi olmak ile müşerref olduk. o zamanların çok canlı siyasi - ictimai - ilmi ortamlarında beraber olduk ve bir hukukumuz oluştu. 1992 yılında s. arabistana gidişimiz ve orada 25 sene kadar ikame yıllarımızda dahi (izin zamanlarıda da olsa) itibatımızı koparmadık. taki 2017 yılında vatana ircamızdan sonra i.h.l. öğretmenliği - idareciliği ve (bir ara) nene hatun orta okulunda ki görevleri münasebeti ile i.h.l.'de oğlumuz enes'in, nene hatun da ise kızımız hafizenin muallimliğini (üst düzey bir yetkinlik ile) ifa etmeye gayret gösterdiğinin şahidiyiz. bu geçen 8 sene zarfında birbirimizin hayat tecrübelerimizden "ilmi - fikri" birikimlerinden istifade etmeye gayret ettik. hiç unutmam imam hatipte o kadar tanıdığımız bizi bilen o kadar hocalar olmasına rağmen (muhalif duruşumuzdan mütevellit kimse bize itibar etmemişken) -kabileci zındıkların hışmına uğramaktan çekinmeyerek- bir kur'an'ı kerim dersine davet etmiş ve talebeleri ile sohbet etmemizi sağlamıştır, bu cesareti - feragati (her türden) takdire şayandır. iki yıldır bizim de ağır bir rahatsızlık geçirmemiz, hocamızın da elim bir rahatsızlığa düçar olması hasebi ile (ister istemez) irtibatımızın kopma noktasına gelmesine vesile oldu? 26 haziran daki i.h.l. veda ictimaından haberimiz olmadı ve ha bugün, ha yarın ziyaret edelim derken, dün vefat haberini aldık (meal-esef). ve böyle "mü'min - muvahhid - muhsin bir allah eri"nin cenazesine "düğün-vuslat anını" müşahade etmek üzre müdahil olduk (elhamdülillah). "hocamıza, allah (azim eş-şan) katından azim ikramların mübarek olması niyazı ile; "refik-i alaya(yüce dost'a), cennet barınağına, dolu-kadehe, güzel-nasibe, hayata ve memata"
müteveffa, ibrahim dünya hocamız ile tanışıklığımız 1985 yılında hendeğe gelişi ve "kız meslek lisesin" de öğretmenliğe başladığı yıllara kadar dayanır. ben 15 yaşında bir i.h.l talebesi olmam ve mensup olduğumuz camianın denk düşmesi hasebiyle tanıştık - kaynaştık ve fahri bir talebesi olmak ile müşerref olduk. o zamanların çok canlı siyasi - ictimai - ilmi ortamlarında beraber olduk ve bir hukukumuz oluştu. 1992 yılında s. arabistana gidişimiz ve orada 25 sene kadar ikame yıllarımızda dahi (izin zamanlarıda da olsa) itibatımızı koparmadık. taki 2017 yılında vatana ircamızdan sonra i.h.l. öğretmenliği - idareciliği ve (bir ara) nene hatun orta okulunda ki görevleri münasebeti ile i.h.l.'de oğlumuz enes'in, nene hatun da ise kızımız hafizenin muallimliğini (üst düzey bir yetkinlik ile) ifa etmeye gayret gösterdiğinin şahidiyiz. bu geçen 8 sene zarfında birbirimizin hayat tecrübelerimizden "ilmi - fikri" birikimlerinden istifade etmeye gayret ettik. hiç unutmam imam hatipte o kadar tanıdığımız bizi bilen o kadar hocalar olmasına rağmen (muhalif duruşumuzdan mütevellit kimse bize itibar etmemişken) -kabileci zındıkların hışmına uğramaktan çekinmeyerek- bir kur'an'ı kerim dersine davet etmiş ve talebeleri ile sohbet etmemizi sağlamıştır, bu cesareti - feragati (her türden) takdire şayandır. iki yıldır bizim de ağır bir rahatsızlık geçirmemiz, hocamızın da elim bir rahatsızlığa düçar olması hasebi ile (ister istemez) irtibatımızın kopma noktasına gelmesine vesile oldu? 26 haziran daki i.h.l. veda ictimaından haberimiz olmadı ve ha bugün, ha yarın ziyaret edelim derken, dün vefat haberini aldık (meal-esef). ve böyle "mü'min - muvahhid - muhsin bir allah eri"nin cenazesine "düğün-vuslat anını" müşahade etmek üzre müdahil olduk (elhamdülillah). "hocamıza, allah (azim eş-şan) katından azim ikramların mübarek olması niyazı ile; "refik-i alaya(yüce dost'a), cennet barınağına, dolu-kadehe, güzel-nasibe, hayata ve memata"
devamını gör...
2.
ehli mekke burada da mı sen awinike...
devamını gör...