güzelleş be oğlum şimdilik hayattasın

ölüm yaşamı hatırlatan, günlük rutinden insanın kafasını kaldıran tek şey belki de. ağır romanda bir replik hatırlattı bana;
savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeyle, zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın, nüksederken raksına mahallenin maşallahı, eyvallahı, güzelleş be oğlum şimdilik ölümüne kadar.
-ağır roman

şimdilik hayattasın değil, şimdilik, ölümüne kadar hayattasın.
ağır roman film repliklerinden yalnızca biri.

güzelleş be oğlum şimdilik.

güzelleşen neden oğlan olsun ki işte belki de tam bu yüzden güzelleşmiyor hayatımız hayatta tek cins yaşamıyor görmezden gelmeyin artık kadınları.....

repliği hatırlamıyorum. ama kafa da gördüğüm en güzel başlık olabilir.