1.
anladiğim kadariyla ülkenin malum sıkıyönetim gecmisi sebebiyle agir darbe yiyen sol hareketin , cikarilan af ya da aflarla (asagida kitabin adi ile ilgili yazan kısa özette olduğu gibi) saliverilen lider kadrolarinda yer alan kisilerin , cesitli fraksiyonlar halinde tekrardan sol hareketi ayaga kaldirmak icin yaptiklari ,gün zileli özelinde otobiyografik öğelerle anlatiliyor kitapta. havariler kelimesi , dini bir karakterler bütününü/öğeyi betimlemekten ziyade bu sekilde faaliyet gösteren kisileri tanimlamak icin kullanilmis.
o günkü kosullari gene o günkü kosullar icinde anlatmayi basarmis gün zileli.gercekten cok güzel bir kitap.
1974 yılındaki genel afla dışarı çıkıldıgında, sol örgütleri toparlayanlar, havariler oldu. deniz gezmiş'i görmüş, tanımış, onunla birlikte thko'yu kurmuş havariler, "halkın kurtuluşu" (daha sonra türkiye devrimci komünist partisi -tdkp-) hareketini; mahir çayan'ın yakın arkadaşı havariler, "dev-yol" ve "kurtuluş" hareketlerini; lbrahim kaypakkaya'nın çevresinde bulunmuş, onunla birlikte aydınlık hareketinden kopmuş havariler ise, tkp-ml'yi örgütlemeye giriştiler. aydınlık hareketinin "peygamberi" öldürülmemişti. bu yüzden
biz aydınlıkçı havariler, "peygamber"imizin fiili yol
göstericiliğinde tllkp'yi yeniden örgütlemeye başlar-
ken, "şehit-ata" kültüne uygun bir şeyler aradık tarih-
te ve tkp'nin kurucularından şefik hüsnü'yü bulup,
durumu onunla idare etmeye çalıştık. sovyet yanlıları-
nın, ne "ata"ları, ne "peygamber"leri, dolayısıyla ne
de "havari"leri vardı. onlar bu boşluğu, sovyet devri-
minin propagandasıyla, dolayısıyla "ataların atası" le-
nin tapıncıyla doldurmak zorunda kaldılar.
"türkiye devleti" sınırları içinde yaşayan halk kitle-
leri, büyük çoğunlukla hıristiyan degildi ama, özellikle
alevi kitlelerde, "zulüm gören ata ya da mürşit" ve
"onun ışığını taşıyan havariler" geleneği son derece
güçlüydü. türkiye'nin 1970'1erde yeniden hareketle-
nen toplumsal zemininde, bu gelenek, sol örgütlerin,
özellikle alevi ve taşra kökenli genç nüfusundan güç
toplamasında, neredeyse tayin edici bir işlev gördü.
havariler, "şehit atanın" en yakınında bulunmuşlardı,
dolayısıyla onun "uhrevi" gücünün yeryüzündeki te-
cessüm etmiş temsilcileri, o "dinsel" ışığın halihazırda-
ki taşıyıcılarıydılar.
biz aydınlıkçı havariler, "peygamber"imizin fiili yol
göstericiliğinde tllkp'yi yeniden örgütlemeye başlar-
ken, "şehit-ata" kültüne uygun bir şeyler aradık tarih-
te ve tkp'nin kurucularından şefik hüsnü'yü bulup,
durumu onunla idare etmeye çalıştık. sovyet yanlıları-
nın, ne "ata"ları, ne "peygamber"leri, dolayısıyla ne
de "havari"leri vardı. onlar bu boşluğu, sovyet devri-
minin propagandasıyla, dolayısıyla "ataların atası" le-
nin tapıncıyla doldurmak zorunda kaldılar.
"türkiye devleti" sınırları içinde yaşayan halk kitle-
leri, büyük çoğunlukla hıristiyan degildi ama, özellikle
alevi kitlelerde, "zulüm gören ata ya da mürşit" ve
"onun ışığını taşıyan havariler" geleneği son derece
güçlüydü. türkiye'nin 1970'1erde yeniden hareketle-
nen toplumsal zemininde, bu gelenek, sol örgütlerin,
özellikle alevi ve taşra kökenli genç nüfusundan güç
toplamasında, neredeyse tayin edici bir işlev gördü.
havariler, "şehit atanın" en yakınında bulunmuşlardı,
dolayısıyla onun "uhrevi" gücünün yeryüzündeki te-
cessüm etmiş temsilcileri, o "dinsel" ışığın halihazırda-
ki taşıyıcılarıydılar.
o günkü kosullari gene o günkü kosullar icinde anlatmayi basarmis gün zileli.gercekten cok güzel bir kitap.
devamını gör...