hayallerin gerçekleşince sihrini kaybetmesi

hangisi daha güzel? hayalin gerçekleşmesi mi? yoksa o hayale gidilen yolda kurulan düşler mi? bence ikincisi çok daha güzel. gerçekleşen her hayalin sihri çok kısa sürüyor çünkü.

hedonik adaptasyon...insan ulaşamadığı her şeyin delisi, ulaştığı her şeyin ise nankörüdür.

hayellerin gerçekleşmeyince de sihrini kaybedebilmesi kadar ilginç bir durumdur. nöro-psikolojik bir savunma mekanizması olduğunu tahmin etmekteyim bu durumun. hani halk arasında psikolojik delilik denilen bir şey vardır ya, bence bu durum da psikolojik akıllılığa denk düşüyor. bilinçli değil işte, sıkıntı burada başlıyor. meraklı fakat inançlı - adeta - iki ayaklı kedicikler olan insanlar çorap örer gibi gizem örüyor. başımıza..

çok korkunç ya sen o kadar hayal kur ne olsun fıs
gerçi kurarken hiç mi akla gelmedi acaba