hayatı sevmek için ebeveyn olmak

hayatı sevdirecek en somut örneği bulmuş kişidir.

örn/ kendi çocuğun.

hayatı sevmek için ebeveyn olmadım ama anne olmadan önce hayatı çok da sevmiyormuşum anladım. düşünsene bir gülüş 2 tavşan diş istisnasız her durumda neşelendiriyor seni. mükemmel birşey

hayatı sevmeden de ebeveyn olunur mu diye bir sorguladım açıkçası..
siz hayatı sevmeden, geleceğe dair olumlu bakış açınız olmadan, olumlu taraflardan bakmadan bir çocuğun saf dünya sevgisine nasıl eşlik edeceksiniz? doğurduğunuz anda sizi değiştirmeyecek ki. ondan da çok şey beklememek lâzım. mutluluğunuza mutluluk kadar ve hayatı "daha" çok sevdirir ama öncesinde yine sevmek lâzım ki ebeveyn olunmalı diye düşünmekteyim.

yapılacak en büyük hatalardandır. kendi sevmediğin bir hayata belki de sırf bu sebepten mutsuz edeceğin bir çocuk dünyaya getirip ebeveny olmayı neden ister ki insan .saçmalığın daniskasıdır. sen hayatı sevmezken o çocuğa nasıl bir hayat verebilirsin . onu nasıl hayata hazırlarsın kendi mutluluğun için onu kullanmaya ne hakkın var. bencilliktir bu canilikten başka birşey değildir.

hayatı sevmek için ebeveyn olunmaz, ebeveyn olunca hayatı sevebilirsin ama.