hayatında en mutlu olduğun anı tanımla

evimiz sobalıydı. kışın çok kar yağardı. kar topu oynar kayardık sokakta.. tabi elvenler ayakkabılar kar etmez ıslanırdı çoraplar eller.
tatlı bi soğukluk olurdu. hava hafif kararırken eve çıktığımda üzerimi çıkarınca ellerim ve ayaklarımı sobaya yaklaştırınca tatlı bi sızı olurdu...

bisküvileri çayla karıştırıp kaşıklarken televizyonda tom jerry ya da casper başlardı. o hafif loş sıcacık odada onları izlemek...

hayatımın en güzel anlarıymış..

normal sözlüğe girdim, çok mutlu oldum.