hayatından kimseyi çıkarma lüksü olmayan insanlar

yalnız olan insanlardır. daha yalnız kalmamak için de hayatlarından hiç kimseyi,( berbat biri bile olsa) çıkarma lüksleri yoktur. hayatlarına giren kişiyi de seçme lüksleri yoktur. murathan mungan'ın beşpeşe isimli kitabında dediği gibi, yeterince güzel olmayan insanlar bir silik gibi yaşar, hayattan haklarını almazlar...
demek istediğim işte odur..

t/ yalnızlık lüksü olmayanlar konulu başlık.

acı verici olsa gerek.

mecbur edilen, mahkum edilen, eli kolu bağlanan insanlardır. günün birinde alınan ahları aheste aheste çıkacaktır.
(bkz: teraziyi bu insanlar tekmeleyecek)

tüm hayatım ailem olmuş. çıkartacak herkesi çıkarmışım zaten.

fazlalıklarını daha önceden atmış tabiri caizse kabuğunu soyup çekirdeğe ulaşmıştır.

elde kalan öz en kıymetlimizdir, onları bırak hayatından çıkarmayı onlarsız hayal kurmaya bile ar edersin.

ama bazen diyorum kendime, senin kanından da olsa senin canından da olsa kimseye böyle sonsuz bağlılık hissetmemelisin, yoksa gerçek sevgi ve bağlılığa layık olan onları senin elinden alır, sahibi olmadığını kaybettikten sonra yutkunamayınca anlarsın.

duam odur ki; yüce rabbim bizi ulaştığımız çekirdeğimizle sınamasın.

geriye kalanlara alıştık zaten, aynı yolda yürüdüğümüzü sandığımız insanlar sadece gidecekleri yere kadar bize eşlik ediyorlar.

bu böyledir, ne kadar çabuk kabullenirsen o kadar özgürleşirsin.

belki cesaret eksikliğinden olabilir. yalnız kalacağım korkusundan. ama bana yanlış yapan insanı hala hayatımda tutmak, kendime saygısızlık olur. yalnızlıktan korkmayı bırakıp biraz da bu yönden düşünün. hayallerimi yaşamak için kimseye ihtiyacım yok sonuçta. ayrıca bir kişiyi hayatımdan çıkarıyorum ama iki kişi giriyor. gidenin yeri her zaman dolar. merak etmeyin.

kismen ben. detay vermem. oo kafiye yaptim bremennn. lan hala yapiyorum neden.. oha dur lan bitmiyor yaziyor bu beden lannn. ehiehieh pardon. evet.

yani evet benim acikcasi biraz, bazilarini cikarsam da,genelde cikarmamdir illaki.

gerçekten acı verici bir durum oysa ne kadar isterdim hayatımın kara tahtasına yazılmış insanları birer birer silmeyi elimde tuttuğum kanlı gözyaşlarımdan ıslanmış mendil ile.