hayatının aşkını ararken hayatının zindanına düşmek

ah ah, o zamanlar bilmiyordum.
beni zindana düşüren şeyin, göklere çıkartacağını sanacak kadar cahilmişim o zamanlar.
hani ağlayan çocuğun ağzına emzik verirler de sonra çocuğu uyutmaya çalışırlarlar ya, aynı bunun gibiydi durumum.

yağmurdan kaçarken doluya tutulmak.

bakın bakın şimdi size neler anlatacagımla başlayacak bir öyküsü..

bulduğuma inanmıştım ama sonrasında gerçek bir zindana dönüştürüyodu. bıraktım ve gittim.

insan arıyorken istemediklerine değil de istediklerine odaklanıp arıyor. ama ilişkilerde asıl önemli olan kişinin istemedikleri.

ilişki esnasında bir artı-eksi listesi yapmakta fayda var. mesela 10 kriteriniz var, o güne kadar da bu 10 kriteri karşılayan kimse ile karşılaşmadınız, karşınızdaki kişide istediğiniz 10 kriter var yani 10 artı. inanılmaz heyecanlandınız! sonra eksilere bakayım dediniz ve ne göresiniz? 30 eksi! ne oldu, aslında o 10 artının hiçbir anlamı kalmadı.

yani demem o ki aramayın. akışta kalın. arayan genelde mevlasını değil yüksek bir ihtimalle belasını buluyor.

hapisten çıkan birine dönüşüyorsun o zindana düşüp kurtulduğunda.

düştük, duvara bir çentik.

mevla veya bela iki seçenek işte. yaşamak çok risk ya...

aramayacaksın işte.
arayınca utanıyormuş.
öyle dedi bana.

hayatının aşkı ile zengin ve mesut bir yaşam sürmek.

idealizm ideolojisi..

hayat sıklıkla bir zindana dönüşür. metaforik ya da değil. hayatın ölümcül seviyede zorlaşması, potansiyel olarak saklıdır varoluşta. bolluk içinde ve güvence altında yaşamak da olasıdır.
tüm bunların bilimsel açıdan anlamlandırılması, bir yaklaşım olarak sıkıcı ve hatta korkunçtur.
insanlar, anlamları içlerinde barındırdıkları fikri ile yaşarlar. genetik yatkınlıklarının kendilerini getirdiği noktalar ispat niteliği taşıyan durumlardır. nihayetinde bu kanı ile birlikte kehanet kendini gerçek kılmış olur. bilimsel bakışta, buz gibi soğuk, güvenilmez, korkunç, inançsız, sahip olunan her türlü değeri yok etmeye çalışan bir mekanizma vardır. böyle hissettirir. eski bilimler ya da bilimin yerini tutan ilkel yordamlar değerlerimizi geliştirdiler. bilim bizim bir değerimiz olamadı. bilim bir değer geliştirici mekanizma potansiyeline sahip olamadı, çünkü bu işin düşmanı olarak görüldü.

varoluşçu, materyalist bilimsel yaklaşım, idealizmin kuklası oldu.

hayatımızın aşkı! peh!

hayatımız aşk gibi deli bal zaten. *

salaklıktır , aşk ne zaman zindan hissettirir o aşk değil toksikliktir . yıllarca zindanlarda ( lol ) süründüm , aşk kadınıyım ben . sonra bir gün karşıma bir adam geldi nazik , anlayışlı ilk seneler aşık değilim yea diye gezindim çünkü aşkı hep ızdıraplı yaşamıştım , bu adam bana aşkın yaraları saracağımı , koruyup kollayacağını öğretti. sizi yaralayan şey aşk değil, bırakmadığınız bir bağımlılık.

aşkta hatırı sayılır bir sefalet vardır.


içinde sefalet olmayan aşk alış veriştir..