hayattaki değerin ne kadar sorusu

düşümde az biraz düşünmeye bile değmezmiş.

kendi değerimizi kendimiz belirlediğimizi varsayarsak, son derece fazla. kendimi seviyorum, hiç kimsenin bu durumu etkilemesine ya da kendime olan değerimi baltalamasına izin vermem. kendimin olabilecek en iyi versiyonuyum işte daha ne olsun. bunu korumak ve iyi kalmak, iyi düşünen, iyi gören, iyi anlam atfeden olmak çok önemli.

kendimi sevdiğim kadar hatta kendimi o kadar çok seviyorum ki hiçbir şeyin azı, baştan savmasına katlanamıyorum. herkes kadar sıradan herkes kadar özelim ve bunun aksini hissetmeye hissettirilmeye hiç tahammülüm yok.

hayata verdigim deger kadar.

hadi eyvallah.

hayat sana sunduklarıyla, bu soruyu yanıtlamıştır zaten. beğensen de beğenmesen de.. doğru ya da yanlış bulsan da.. (hayatın sana biçtiğinden daha değerli olabilirsin, ama bu konuda ikna etmen gereken, başkaları değil, önce hayat olmalı ve sonra da yaptıkların. ya hayatı ikna eder değiştirir ve yaşarken görürsün değerini, ya da yaptıkların bıraktıklarınla sonradan anlaşılır değerin.. tercih senin..) bu yüzden geriye kalan tüm tartışmalar boşunadır kanımca.