verilen değerin karşılığını alamamak

menfaatçi biriyseniz eğer bu sizi ağır hırpalar. eğer bir insanı sırf sevdiğiniz için değer veriyorsanız karşılıksız olarak veriyorsunuz demektir. sizi siz yapan değeri, karşıdakinden beklemek sizi dualize edeceği için ve bu da imkansız olacağı için hüsran olur.haliyle karşılıksız olun. sizi siz yapan bir şey olsun.

kolay değildir kırar insanı sonra uğraşır insan dener kendini yapıştırmayı

sen kuruşluk insana beş kuruşluk değer verirsen gün gelir o kalan iki kuruş için seni satar :)

önceden sürekli bunu yaşıyordum çünkü sevdiğim insanları tamamen hayatımın merkezine koymuştum ve sevilmediğimi, kullanıldığımı, aldatıldığımı göremiyordum. bahsettiğim şey aşk gibi duygular değil, beni bu hayatta en çok yaralayan arkadaşlarım ile akrabalarım oldu.

hayatımın en orta yerine koyduğum insanlar için her şeyi yapabileceğimin farkındaydım hatta öyle zamanlar oluyordu ki ben gerçekten onlar için çabalıyordum. hayatımın birçok bölümünde çaba gösteren, fedakârlık yapan, sevgisini ve ilgisini sürekli belli eden, maddi - manevi yıkılan hep ben oldum. şimdi geriye baktığımda sadece enayi olduğumu görüyorum ve bence bu kelimeyi bazen çok hak ediyorum.

verdiğim değerin karşılığını alamadığımı gördüğüm an hayatımda en sevdiğim dediğim kim varsa çıkardım hepsini. artık hiçbiriyle görüşmüyorum ve beni mutlu eden yalnız olmakmış, ben yalnızlığa çok alışmışım. o kadar pişman değilim ki olmadıkları için. keşke daha önceden görebilseymişim bunları.

işte bu olayla karşılaşmamak için ne yapıyoruz? kimseciklere değer vermiyoruz.
ne demiş kibariye eller kadir kıymet bilmiyor annem. boşuna dememiş.
değer vermeden önce alabiliyor muyuz ona bakalım. böyle soyleyince de esnaf ağzı gibi oldu ama üzgünüm gerçek bu.