her gün perşembe olsa

bir attila şenkon kitabıdır.

daha önce okuduğumu hatırlamıyorum yazarı. belki de okudum ama bende iz bırakmadı. ya da yaşlanmaya başladım artık. öyle ya da böyle yazarın okuduğum ilk kitabı olduğunu söyleyip öyle başlayacağım tanıma.

kısa ve kısmen fantastik öykülerden oluşan bu kitabı tek oturuşta bitirdim ve sanırım en çok ve belki de sadece kitaba da ismini veren her gün perşembe olsa isimli öyküyü okudum. ve bu öykü kitabın sonunda yazarın da anlattığı gibi fantastik olmayan ve yazarın yazdığı öyküler arasında en sevdiği öykü imiş.

kitabın içindeki kısa öyküler aktı gitti. burası ile ilgili bir sorun yok. hatta bazı bazı keyif de aldım sayılır. ama sanırım attila şenkon öyküleri hiç bana göre değil. kitabı okuduğum süre boyunca bu öykülerin içinde kendime bir türlü yer bulamadım.

ama yine de soğuk bir perşembe günü iç ısıtan perşembe ilçesinde doğmuş biri olarak kitabın beni çekmemesi çok zordu. üstüne üstlük bir de kitabın içinde ankara ayazı vardı. bu bile yeter.