her işten sıkılmak

yaptigim her işten sıkıldım izledigim filmlerden , dinledigim muziklerden , yanımdaki insanlardan , mesleklerden ... bile isteye değil harbiden sıkılıyorum ...

pandemi depresyonuna hoş geldiniz

tükenmişlik sendromuna adım adım giden yoldur.

son zamanlarda yaşadığım durum. kitap okumak, film izlemek için bile motivasyonum yok.bazen aynı insanlarla konuşmak bazen aynı yola çıkmak aynı yerden sapmak sürekli aynı cümleyi kurmak hepsi bunaltıyor daraltıyor içimi.tamamen monotonluktan kaynaklanıyor bence. üstteki yazarın yazdıklarına ilave olarak çıtayı yükseltip bazen kendimden bile sıkılırım diyorum. hatta kendimden sıkılmaktan da sıkılırım.*
aman dikkat diyorum (bkz: eksik dikkat sendromu)

heyecansızlığın sebep olduğunu düşündüğüm durumdur. eminim altında yatan birçok psikolojik neden vardır, ancak heyecansızlık bana her zaman en büyüklerinden gibi gelmiştir.
insan bir şey için heyecanlanmayınca yaptığı her şeye karşı ilgisini kaybediyor. "şunu yapsam ne olacak, bunun üstünde şu kadar çalışsam elime ne geçecek sanki" diye düşünüp duruyor. umutsuzluk insanı heyecansızlığa, heyecansızlık bıkkınlığa, bıkkınlık da her işten sıkılmaya sürüklüyor.