her kitap zamanını bekler

elin gitmez, okusan anlamazsın, dikkatin dağılır derken an gelir bir oturuşta bitirirsin bazen. tuhaf olan o sırada yaşadıklarınla birebir ilintili aydınlatıcı sözlere rastlarsın. durup düşünürsün acaba bu sözleri şimdi mi okumam gerektiği için elim gitmedi bunca zaman.

katıldığım başlıktır. her kitabın bir vakti vardır gerçekten de. tutunamayanlari ilk okuduğumda 100 sayfada bırakmıştım. bir yıl kadar sonra tekrar denedim, bu kez 300lerde tekrar bıraktım. araya giren üç beş senenin ardından bir daha elime alıp bitirebildim. önceki iki vakit o kitabın vakti değilmiş demek. bunun gibi birkaç örneğim daha var.
o yüzden içine giremiyorsan, keyif almadiysan, anlamakta güçlük cekiyorsan askıya al kitabı. o zaten vakit gelince seni tekrar çağıracaktır.
kitabı bırakıp kenara at, okumaktan vazgeç demek değil bu, ayrımını iyi yapmak lazım. hiçbir kitap yarım bırakılmaz, bırakılmamalı bana göre. başladığıni bitirmek gereklidir. ancak mola verilebilir, askıda bekletilebilir, rafa kaldırılabilir bir süreliğine.

arkadaş baya bir beklettiler yalnız beni. iki senedir doğru düzgün okuyamıyorum. yığıldı odanın içinde hepsi.
t: eğer doğruysa işimiz yaş dediğim tespit.

zamanından önce okuduğum her kitap için pişmanım. tekrar okumak için de listemin bitmesini bekliyorum.
not: liste asla bitmiyo kısalmıyor bile :')

en son bir idam mahkûmunun son günü adlı kitapta başıma gelmişti bu durum. kitaptaki suçluya hiçbir zaman objektif yaklaşamayıp hakkını vererek okuyamadığımdan yarıda bırakmıştım. bu günlerde, yaşayacağı zamanın kısıtlı olduğunu bilen bir insanı okumak için tekrar başladım. bu yönüne bakarak okumam gerekiyormuş demek ki.

nasıl her insan ölmeyi bekliyorsa her kitaba zamanını bekler, ya okuyan kişi tarafından yaşatılır ya da rafa kaldırılıp ölür.

ve o zaman her zaman yoktur. ertelediklerimizle gömülmemek dileği ile...

yıllarca her kitapçıya gittiğimde bana göz kırpan bir kitap vardı. ama hiç almaya çabalamadım. ama aldıgımda da aynı gece okuyup bıtırdım. o zaman ben de aynısını düşünmüştüm. demekki bu zamana kadar, yeterince olgunlaşmamış kitaba dair okunması gereken kelimeler içimde diye.ve ben bu duyguya esir oldum. kitaplarımı almaya gittiğimde gözüme takılan kitapların sırasını gelmesını beklıyorum hala.