her şeyi takan insanın umursamaz birine dönüşmesi

bilmiyorum böyle bir şey mümkün mü? başıma gelmiş gibi hissediyorum, mümkün gibi geliyor. insanların en ufak ifadelerini bile dağ yapardım, şimdilerde yüzüme karşı sövseler güler geçerim gibi geliyor. önceden atılan mesajlara anında cevaplar verirdim, şimdilerde 1 hafta sonra cevap verdiğim oluyor, bazen hiç cevap vermiyorum. herkesle aram iyi olsun insanıydım, geçenlerde bir kız dışardan çok duruyorsun dedi, ben mi diye sordum. bunun gibi onlarca örnek...

niye böyle oldu sözlük ? ben mi değiştim yoksa beni böyle olmaya mı zorladılar ?

ama

böyle daha iyi gibi. bir insanın hayatına ne kadar girersen, onun hayatında bulmak istediğin her şeyi bulursun. kimsenin hayatına girmiyorum, kimseyi umursamıyorum ve daha rahat hissediyorum.

tc kimlik no mu da yazsaydın

akabinde çevrenin "sen çok değiştin" haykırışlarını duymak zorunda olan kişidir.

böyle bir şey gayet mümkün sayın yazar. zamanında o kadar takmış, anlarını zehir etmiş ve nihayetinde elinde kalana baktığında bir hiç görmüşsündür ki dönüşmeye başlamışsındır.

bu yüzden artık kaybetmeye mahkumsun yazar. dönüşümüne neden olan şeyler yüzünden artık hayatın kaçan fırsatlar limited olarak adlandırılabilir.

kazanmak istemediğin şeyleri nasıl kaybedeceksin o da ayrı...

ihtiyacım olan ruh hâli.
allahım nasip et çok amin

taşıyabileceğinin kat be kat fazlasını sırtlanmış, her şeyi takmış takıştırmış ve o şekilde yolunda yürür. bu manasız yükle ilerlerken ayağına tüy değse dahi tepetaklak yuvarlanır. ilk önce ne olduğunu anlamaz, kendisini yerde bulur. yükleri bu düşüşün zararını arttırabilir, toparlanmasını zorlaştırabilir. ancak alt tarafı düştü yani, ölmedi henüz. bir süre sonra ayağa kalkıp üstüne başına çeki düzen verir, hasar kontrolü yapar, sıyrıklarına üfler. sonra yere saçılanlara göz atar, dökülmüş umurlara bakar ve onlar olmadan ne kadar çok hafiflediğini görür, bilir, hisseder. işte bu hafifliği bir kez yaşadı mı yerdeki hiçbir parçayı tekrar yük etmek istemez kendisine ve sıyrılmış yerlere üfleyerek yolunda yürümeye devam. ismi de umursuz olur. belki ilerideki yere serilmiş bir tezgah, denk geldiği bir bijuteri yahut hediye adı altında yeni takı-ntı-ları olur. onları da aynı bilinçsizlikle takarsa yürüdüğü yolda başka bir tüyün rüzgarına dahi takılabilir attık.
tabi kimisi de body building işinde iyi, yükleniyor da yükleniyor ve bana mısın demiyor.
düşmek daha güzel bence, fazla güç bu alanda kaba duruyor, zarar veriyor ve yakışmıyor insana zira güçsüz gösteriyor azizim, güçsüz gösteriyor.

en çok annem şaşırıyor bu duruma. gamsız p*venk deyip duruyor. ne yani 2 günlük hayat için ve insan görünümlü böcekler için mi canımı sıkacağım?