her şeyin daha basit olduğu zamanlar

bazı insanlar için hayat hiç bir zaman basit olmamıştır.
bunu söylemeden başlamak olmazdı.

hayat erken yaşlarda daha basittir doğal olarak.
sorumluluklar daha azdır, endişeler daha soyuttur, insan daha saf daha körpedir, düşünceler ve niyetlerde öyle.
içimizdeki o ses daha insaflıdır.
renkler daha parlaktır.
manzaralar daha net, sevgiler daha tatlıdır.
tadı daha kaçmamıştır sevdaların, bozulmamıştır kokusu yalanların.

canı çabuk yanar insanın, çok acımaz ama hızlı iyileşir.

kısacası nasır bağlamadığı dönemdir ellerin, el değilmemiş tek yeri ise kulağının arkası değildir bedenin.

hayat buddy holly nin roller coaster şarkısı gibidir.

zaman zaman özlenendir. unutulan gidendir.

şana, şöhrete, paraya ve güce tapılmayan, önem verilmeyen zamanlardı. değer verilen tek şey insandı.

ilkokul 5. sınıfa kadar. sonra *

en büyük derdimin paten almak, atarime oyun kasedi almak ve sınavlardan 100 almak olduğu, 90'lar diyebileceğim yıllardır.

televizyonda rock'n coke ve david beckham pepsi reklamı çıkmasını beklediğim zaman dilimi........

yetişemediğimiz zamanlardır. sıradan olanın dayanılmaz mükemmelliğini tatmayı ne çok isterdim. yaşayacağım ve yaşamak istediklerimin arasındaki o dipsiz uçurum öyle çok korkutuyor ki beni. bazen sessizce bir kenara çekilip ölmeyi beklemek istiyorum. bu ülke yüzünden gelişimimizi sağlıklı tamamlayamadan toprak olacağız sözlük.

2000-2011 arasıdır.

yüz tane şifre ile yaşamadığımız güzel zamanlardı. büyük harf, küçük harf, simge, altı haneden az, beş haneden fazla, son üç şifre ile aynı olmaz, belli aralıklarla değiştir!!! yakında şifre danışmanlık hizmetleri için ofisler açılır bence.

teknolojinin henüz tomurcuklanmaya başlamadığı zamanlardı. cep telefonu yoktu, sosyal medya yoktu. sokaklar vardı, oyunlar vardı, arkadaşlık ve samimiyet vardı, aile sohbetleri vardı. her şeyin o günlerde daha basit ve güzel olduğunu anlamazdık. bir an önce büyümek isterdik. kıymetini bilemedik.

90lı yıllar klişesinin tam başlangıcı bu satırlar. evet efendim 90lı yıllar herşeyin daha basit olduğu yıllardı.
-söz gelimi cep telefonumuz yoktu, buluşmak için saat verirdik, gelmeyeni 5 dk bekler giderdik. kimse "abi 10 dk sonra ordayım" diyip 1 saat dikemezdi sizi.
-oyun konsollarında, kumandada 70 tane tuş yoktu, becerebiliyorsan oynardın. oyunlar oynayabil diye tasarlanmamıştı.
-su içmek için damacana, su arıtma cihazı, pet şişe bilmezdik. musluğa yapışır kaç litre kapasitemiz varsa içerdik.
-özel okul derdi olmazdı ailelerin. çok zenginler hariç herkes devlet okuluna güvenirdi.
-top yoksa sorun olmazdı, kola kutusu vardı.

pepenin ilk çıktığı zamnlardı böyle kırmızı şapkalı bir şeydi tek bir bölümü vardı onu yayınlayıp duruyorlardı.cildimin ve saçlarımın en güzel olduğu yıllardı tabi. gerçi üstünden çokta zaman geçmedi ama hayat beni iyi vurmuş yerden yere vay bee.

bundan daha kötü ne olabilir ki dediğim zaman

“0” face vardı. internet falan yemiyordu. kısacası ekiden her şey daha bir manalıydı sanki