her yerden çok uzakta

ursula k. le guin kitabı.
toplum dışı hisseden insanların duyguları.
iki genc.
dostluk. ask.
bılım. muzık

“neden insanlar sporda ya da politikada başarı kazanmış birini kahraman ilan ederken, düşünmeyi iyi beceren birini hor görüp ona öfke duyuyorlardı? ancak, düşünceleri doğrudan doğruya para veya güce çevirdikleri takdirde insanların nazarında bir kahraman oluyorlardı. anti-entelektüelliğin de bir nebze payı var bunda ama tüm olay bu değil. her şeyi dümdüz edip insanları karıncalar gibi eşit bir düzleme getirmek.”
**
kayalara tırmanıp aşağıya taş attık, sonra kumdan bir kale yaptık. daha sonra da dönüp ateş yaktik; hava soğumaya başlamıştı, yükselen denizin kumdan kalemize ağır ağır yaklaşmasını izlerken konuştuk. sorunlardan, anne babalarımızdan, otomobillerden veya tutkulardan söz etmedik.

yaşam üzerine konuştuk. yaşamın anlamı nedir diye sorular sormanın bir yararı olmadığına karar verdik, çünkü yaşam bir yanıt değil, bir sorudur, bunun yanıtını sadece siz bulabilirsiniz.

deniz yanı başımıza, on metre berimize gelmişti, giderek yaklaşıyordu. gökyüzü denizin üstünü örtmüş, güneş batmak üzereydi. hava soğumuştu, bense yaşamımdaki en güzel anları yaşıyordum.
**
"... 'korkuyorum' dedim.
paltomun içine doğru, 'neden?`diye sordu.
'yaşamaktan'."
**
ömrümce görmesem de bir daha,
eh diyebilirim yine de,
bir kez orada bulundum..