herkes bir günlüğüne çocuk olsa

çocukluk günlerine geri dönmektir. ne gam kalırdı,ne tasa. olmasını istediğimiz şeyleri nasılda ağlayarak kabul ettirirdik. şimdi ağlasak o günler geri gelmez artık.

babam da 1 günlüğüne canlanacaksa isterim. çocukken babamı hemen hemen hiç görmedim. şöyle doya doya vakit geçirirdim.

valla bana fenalık gelir. ne öyle herşeye karışacaklar. uyku vaktin geldi. oyunu bırak ödevini yap . süt iç falan. sen evde otur kapıyı kimseye açma ben gelene kadar. mesela bu cümle bende hafif travmatik etkiler yapıyor.yok gelemem ben öyle baskıya.

doyasıya oyunoynar pasta ve elma şekeri pamuk şeker yerdim

bahçe veya tarlalarda akşama kadar oyunlar veya yaramazlıklar.
hep hareket halinde olmamıza rağmen bitmeyen o enerji. rahat bir zihin ve hafif bir kalp.
1 güne sığdırmak yerine yeri gelince öyle davranın. çocukluk güzel ve masum. ayıplayan sözde "çok büyük/ olgun" kişilere bakmayın. onlar büyümeyi hiç çocuk kalmamak sanıyor. (bu insanlar ayrıyetten çok sıkıcı ve çok boş yapıcı oluyor çoğu zaman. ve çocuk değil ama ergenler. bu daha kötü.)

yetmez. herkes bir ömürlüğüne çocuk olsa yeter.

tamam herkes bir günlüğüne çocuk olsun ama herkes aynı gün çocuk olmasın, ertesi günü toparlamak zor olur çünkü.

bu başlık bana tuhaf bir şekilde shrek in son filmini hatırlatıyor. beynim bu ikisini nasıl ilişkilendirdi bilmiyorum. shrek sonsuza dek mutlu isimli bu filminde evlilik ve çocuklardan sıkılınca kötü kalpli bir adamın tuzağına düşer. bu adamla ömründen bir günü silmesi için anlaşır. kötü adam o gün için shrek in hiç olmadığı günü seçer. bu şekilde shrek in yaşadıkları baştan aşağı değişir. gelelim konumuza. mesela biz de bir günlüğüne çocuk olsak o gün yaşanan herhangi bir değişiklik acaba tüm yaşantımızı etkiler mi. eğer insan bir günlüğüne çocuk olsa ya da daha genişletelim bunu, bir günlüğüne geçmişteki bir güne gidebilse eğer bazı kötü şeyler değişebilecekse nasıl güzel olurdu. fakat bir bakıma da elini attığı her şeyi sunileştiren insanoğlunun elinde kendi ömrü de suni bir malzeme olur çıkardı. bu başlık elbette böyle karamsar bir tanım için açılmadı. ben de zaten bunları yazma niyetiyle oturmadım. fakat bunlar döküldü parmaklarımdan.
esasen bana kalsa insanların bir günlüğüne çocuk olmasını değil, hep çocuk gibi kalmasını, içindeki çocuğu hiç kaybetmemesini isterim.

herkes,her şey benim çocukluğumdaki gibi olacaksa neden olmasın.1 gün değil 1 hafta hatta bir ay bile isterim.

rica ediyorum beni katmayın.

dunya guzellesirdi biraz.

trambolinde ziplarim.
trambolin.
trambolin üstünde süzülürüm.
trambolinler fantastik şeylerdir.
trambolin severim ben.
bir günlüğüne çocuk olsam tuttuğumu tramboline götürürüm.

ben size incir, kiraz, elma toplarım. karşı mahalleyle taş savaşı yaparız, kafanız yarılınca evden buz getiririm, anneniz yaramazlık yaptığınızda git ağaçtan çubuk kopart gel dediğinde sizin için en az ağrıtanı seçerim. şekerinizi çalarım, beni zorbalarsanız döverim, bisikletinizi kaçırır turlar gelirim.