1.
serinin 5. ve genellikle fanları tarafından en sevilmeyen oyunu.
benim de zamanında küfrede küfrede de olsa uzun saatlerimi başında geçirmişliğim, hatta farklı zamanlarda senaryoyu bir kaç kez bitirmişliğim var.
oynanabilirliği ile ilgili mevzuları es geçip - heroes of might and magic 6'da değinmiştim onlara- senaryosu ile ilgili en sevdiğim kısımdan bahsedeceğim;
oyun boyunca yenmeye/yok etmeye çalıştığımız kötü bir karakter ya da ırk olmasına alışkınız. burada ise tüm campaign boyunca karımızı kaçırmış, anamıza küfretmiş, inandığımız ve koruduğumuz her şeye tükürmüşçesine nefret ettiğimiz, yakalamak için peşine düştüğümüz ve haftalarca kovaladığımız can düşmanımızı bir sonraki campaign'de kim oynuyor sizce?
evet yine biz!
bu sefer olaylara tam tersi taraftan bakıyorsunuz. öldürmek için hunharca peşinden koştuğunuz karakteri bu sefer sevip anlamaya başlıyorsunuz. başına bir iş gelmesin diye koruyup kollamak için gecemizi gündüzümüze katıyoruz.
lütfen oyun diyip geçmeyiniz. kırılırım. empati kurmayı, olayların farklı yönleri olduğunu ve aynı anda iki tarafın da kendi açısından haklı olabileceğini ben bu oyundan öğrendim. (bkz: bilgisayar oyunlarından öğrenilen şeyler)
benim de zamanında küfrede küfrede de olsa uzun saatlerimi başında geçirmişliğim, hatta farklı zamanlarda senaryoyu bir kaç kez bitirmişliğim var.
oynanabilirliği ile ilgili mevzuları es geçip - heroes of might and magic 6'da değinmiştim onlara- senaryosu ile ilgili en sevdiğim kısımdan bahsedeceğim;
oyun boyunca yenmeye/yok etmeye çalıştığımız kötü bir karakter ya da ırk olmasına alışkınız. burada ise tüm campaign boyunca karımızı kaçırmış, anamıza küfretmiş, inandığımız ve koruduğumuz her şeye tükürmüşçesine nefret ettiğimiz, yakalamak için peşine düştüğümüz ve haftalarca kovaladığımız can düşmanımızı bir sonraki campaign'de kim oynuyor sizce?
evet yine biz!
bu sefer olaylara tam tersi taraftan bakıyorsunuz. öldürmek için hunharca peşinden koştuğunuz karakteri bu sefer sevip anlamaya başlıyorsunuz. başına bir iş gelmesin diye koruyup kollamak için gecemizi gündüzümüze katıyoruz.
lütfen oyun diyip geçmeyiniz. kırılırım. empati kurmayı, olayların farklı yönleri olduğunu ve aynı anda iki tarafın da kendi açısından haklı olabileceğini ben bu oyundan öğrendim. (bkz: bilgisayar oyunlarından öğrenilen şeyler)
devamını gör...