heyecanlanınca karında gezinen kurtçuklar

çok heyecanlanınca bilhassa sınav sonuçlarını öğrenirken ya da basketbol maçlarında uzatma periyotlarının son saniyelerini izlerken ortaya çıkan kurtçuklardır.
hayattan soğuturlar, varlıklarını düşündükçe mide bulandırırlar. literatüre adları bugweiser olarak geçmiştir.*

ilkel kaç ya da savaş güdüsünün temel semptomlarından biri mide ve bağırsak hareketleridir. olası tehlike anında sempatik sinir sistemi alarmları çaldırarak devreye girer ve midede, bağırsakta kalan son yüklerin atılıp atılamayacağı için zihinden gelen sinyallerle kritik yapar. eğer boşaltım imkanı elverişliyse ve vakit varsa, bünyeye hemen dışkılaması için baskı yapılır ki tehdit ile karşı karşıya kalındığında kaçılması ya da savaşılabilmesi için tüm ağırlıkların atılıp hafiflemiş olunması gereklidir.

yok eğer boşaltım için uygun imkan yoksa, bir sonraki fırsata kadar peristaltik hareketler büyük ölçüde frenlenerek dışkılama isteği durdurulur. ta ki tehlike geçene kadar. ondan sonrasını zaten biliyorsunuz. :) yani aslında bu tür biyolojik yansımalarının hepsi evrimin karanlık geçmişinde belli bir kökene sahiptir.

aşık olunduğunda hayatlarına kelebek olarak devam ederler, - her aşk gibi - bittiğinde de maalesef ölürler.

heyecan boyutuna bağlı olarak kelebek ya da kurt olarak kalabilirler yaklaşık yarım saat kıpırdanır durur . bazen aklınıza gelince birden kıpırdanmalar olabilir .

sebepsiz yere olunca insanı strese sokan kurtçuklar. olay yok, konu yok, her şey rutin fakat şu an karnımda kurtçuklar halay çekiyor. bu beni bir miktar korkutuyor. bir şey olacak kesin, düşüncesi normal rutinimi etkiliyor. ne olacaksa olsun hemen. umarım güzel bir şey olur.

ölmeden öldürdün bizi be dostum. kelebek diyeydin iyiydi.

tırtıl diyecektin zaar dedirten başlık.

biraz daha olgunlaşınca kelebek olan türü tecrübe edilir.

kurtçuksa eğer tam heyecanlanmamıştır.

bir doktora görünseniz iyi olur.