1.
sudan kaçan moleküllerdir. fakat sudan korkan insanlar için de bu kelime kullanılır.
devamını gör...
2.
sudan korkan insan yani ben.
devamını gör...
3.
hayatındaki bütün korkuları ve olumsuzlukları yenmişti fakat şu su korkusu hiç yanına yaklaşamadığı, üstesinden gelmeye cesaret edemediği bir şeydi. ablasını, ablasının eşini çocuklarını ve kendi çocuklarını, yaz ayları neredeyse her hafta sonu götürdüğü plajda, bütün insanları, hatta kendi çocuklarını bile suyla oynarken seyredip, neden korkuyorum bundan diye iç geçirerek hayıflandıkça sigarasıyla teselli ederdi kendini.
bir gün buna bir son vermenin vaktidir diye karar verdi. bir hafta boyunca su korkusunu yenme planları yaptı, hafta sonunu iple çekti ve nihayet pazar sabahı erkenden her zaman yaptığını yapıp, ailesini topladığı gibi sahilde aldı soluğunu. çocuklar hevesle denizin serin suyuna kendini attı. onların neşeli cıvıltısını, son içtiği sigaradan derin bir nefes çekerek keyifle izledi.
sonra az ilerideki sandalcıya gidip sandalı kiraladı. hafta içinde hazırladığı şambrel lastiğine hava basıp iyice şişirdi. sandala bindiğini, kendisinde olan su korkusunu bilen ablası ve eşi hayretle ve hevesle izliyordu. biraz sonra korkusuyla yüzleşip onu alt edecekti.
ve küreklere asıldı. yüreği boğazına kadar gelmiş gibiydi. yüreğinden gelen gümbürtüler küreklerin sesini çoktan bastırmıştı. şimdi sadece yüreğin korku dolu gümbürtüsü vardı kulaklarında.
geri dönüp sahile baktığında bayağı uzakta olduğunu anladı. sahildekilere korkmadığını göstermek için el salladı ve yanlış planını uygulamaya, korku ve heves karışımı tuhaf bir hisle başladı. yüreğin gümbürtüsü top atışı gibi geliyordu artık.
önce şambrel lastiğini attı suya, beraber atlaması gerekirken. ilk büyük hatasını böylece yapıp, ölümcül hatayı hemen uyguladı, şambrel lastiğinin üstüne atladı. lastiği ıskalamıştı ve üstelik kendi yarattığı dalga şambreli dahada uzağa fırlatmıştı.
sadece bir kez boğuk bir sesle ‘imdat’ diye bağırabildi. çevreden görenlerin kendisine yetişmesi için mesafe bayağı fazla olduğundan kurtarmaya gidenler sandalın yanına vardığında çoktan kaybolmuştu.
(anormal korku ve anormal cesaret aklın düşmanıdır)
şambrel: iç lastiği
üzerindeki anormal korkuyu yenmeye çalışırken hayatını kaybedenlerin anısına.
bir gün buna bir son vermenin vaktidir diye karar verdi. bir hafta boyunca su korkusunu yenme planları yaptı, hafta sonunu iple çekti ve nihayet pazar sabahı erkenden her zaman yaptığını yapıp, ailesini topladığı gibi sahilde aldı soluğunu. çocuklar hevesle denizin serin suyuna kendini attı. onların neşeli cıvıltısını, son içtiği sigaradan derin bir nefes çekerek keyifle izledi.
sonra az ilerideki sandalcıya gidip sandalı kiraladı. hafta içinde hazırladığı şambrel lastiğine hava basıp iyice şişirdi. sandala bindiğini, kendisinde olan su korkusunu bilen ablası ve eşi hayretle ve hevesle izliyordu. biraz sonra korkusuyla yüzleşip onu alt edecekti.
ve küreklere asıldı. yüreği boğazına kadar gelmiş gibiydi. yüreğinden gelen gümbürtüler küreklerin sesini çoktan bastırmıştı. şimdi sadece yüreğin korku dolu gümbürtüsü vardı kulaklarında.
geri dönüp sahile baktığında bayağı uzakta olduğunu anladı. sahildekilere korkmadığını göstermek için el salladı ve yanlış planını uygulamaya, korku ve heves karışımı tuhaf bir hisle başladı. yüreğin gümbürtüsü top atışı gibi geliyordu artık.
önce şambrel lastiğini attı suya, beraber atlaması gerekirken. ilk büyük hatasını böylece yapıp, ölümcül hatayı hemen uyguladı, şambrel lastiğinin üstüne atladı. lastiği ıskalamıştı ve üstelik kendi yarattığı dalga şambreli dahada uzağa fırlatmıştı.
sadece bir kez boğuk bir sesle ‘imdat’ diye bağırabildi. çevreden görenlerin kendisine yetişmesi için mesafe bayağı fazla olduğundan kurtarmaya gidenler sandalın yanına vardığında çoktan kaybolmuştu.
(anormal korku ve anormal cesaret aklın düşmanıdır)
şambrel: iç lastiği
üzerindeki anormal korkuyu yenmeye çalışırken hayatını kaybedenlerin anısına.
devamını gör...